STEMMEN HOREN

Het komt vaker voor dan je denkt, en hoewel veel mensen het verschijnsel onmiddellijk aan schizofrenie koppelen, is dat verkeerd: schizofrenen mogen dan vaak stemmen horen, andere mensen doen dat ook.
Dat weten we nog niet zo lang, omdat wie ze hoort er meestal z'n mond over houdt, precies vanwege die schizo-connectie.
Waar de stemmen die schizofrenen horen vandaan komen is een vraag die veel vaker gesteld zou moeten worden.
'Gek' zijn sluit paranormale begaafdheid niet uit. Het zou zinvol zijn als psychiaters en psychologen zich eens verdiepten in parapsychologie, een tak van wetenschap die helaas niet in hun pakket zit. Naar mijn stellige overtuiging en ervaring zitten er heel wat mensen in psychiatrische instellingen die beter geholpen zouden zijn als hun symptomen op een andere manier werden benaderd. Maar dat vraagt een ingrijpende revisie van hoe wij over mensen denken, en over geesten.
Terug naar stemmen horen: de parapsychologische literatuur staat vol met gevallen van mensen die regelmatig, soms, of maar één keer in hun leven stemmen horen, en dan gaat het vaak om een waarschuwing ("blijf staan!!"), een dringende boodschap ("Fiets langs het kanaal!"), een duw in de rug ("Spreek haar aan!") die bij niet opvolgen en nader inzien grote, en soms dodelijke gevolgen gehad zou hebben. Ook uit persoonlijke verhalen ken ik zulke stemmen-hoorders. Ze zijn compleet normaal.
Wat het Spiritualisme/Spiritisme betreft, daar vinden we natuurlijk massa's voorbeelden. Stemmen horen noemen we dan soms 'channeling' als er een samenhangend verhaal of boodschap wordt doorgegeven. Maar ook in het dagelijkse mediumbestaan zijn stemmen, bij sommigen, aan de orde van de dag. Vaak waren die er al toen het medium nog een kind was, en zijn ze altijd gebleven.
Waar stemmen vandaan komen is een kwestie van interpretatie voor de lezer en van verwondering voor wie het plotseling overkomt. Het is natuurlijk niet gezegd dat alle stemmen uit dezelfde bron afkomstig zijn. Maar de ervaring van velen leert ons dat als we er een horen met een dringende boodschap, we er maar beter gehoor aan kunnen geven.
Maar eigenlijk wilde ik het hebben over een onderzoek van de Groningse Agna Bartels-Veldhuis, verbonden aan het Universitair Medisch Centrum van Groningen. Zij voerde een enquete uit onder bijna 4000 lagere school leerlingen in de provincie, waarbij de vraag was of ze in het afgelopen jaar wel eens stemmen hadden gehoord die niemand anders hoorde. 9% van de kinderen bleek met het verschijnsel op de hoogte. Van hen had 15% er last van, meisjes meer dan jongens.
Wat de onderzoekers niet verwacht hadden was dat kinderen op het platteland gevoeliger bleken voor het horen van stemmen dan kinderen in de stad. Misschien dat doorlopend stadslawaai de stemmen minder hoorbaar maakt?
Het horen van stemmen gaat in de meeste gevallen over. Leuk is het niet altijd. Ik heb een jongen gekend die een tijd lang niet meer alleen wilde zijn omdat het geroezemoes in zijn hoofd hem een angstig gevoel gaf. Gelukkig ging het ook bij hem na enige tijd over, en heeft hij er later nooit meer last van gehad.
Geen reden tot ongerustheid dus, maar wel iets om aandacht aan te besteden als het je kind overkomt.
Altijd goed om te weten dat meer kinderen en volwassenen zo'n lijntje hebben lopen.