dinsdag 16 februari 2010

HEMELSE HUMOR

Wie in ons land in 1995 het nieuws rond de stijgende grote rivieren en de massale evacuaties volgde, is het allicht niet ontgaan hoeveel van de hoofdrolspelers namen droegen die met dijken en water te maken hadden. Zo was er minister Dijkstal van Binnenlandse Zaken, burgemeester Zomerdijk, een commissaris van Dijk en nog een aantal andere namen wortelend in ons waterige landje die ik nu vergeten ben. Opvallend veel, alsof iemand ze speciaal voor die gelegenheid had geselecteerd.
Misschien hebt u ook wel eens de krant opgeslagen bij de overlijdensberichten, om te ontdekken dat op die pagina drie keer dezelfde naam voorkomt. Of allemaal achternamen die met dezelfde letter beginnen, alsof die dag de P aan de beurt was. Moet u toch eens op letten.
Zulke toevalligheden zijn intrigerend, en er zijn mensen die ze verzamelen.
Dat de bakker op de hoek toevallig Bakker heet is niet zo gek, want hij oefent het beroep uit van zijn voorvader die bakker was. Hetzelfde geldt voor alle namen die ontstaan zijn uit een beroep.
Dat mevrouw Stoel met meneer Kruk trouwt, of de dames Rolleman en Bolleman hartsvriendinnen zijn (historische voorbeelden) is grappig, maar ook een illustratie van hoe namen mensen bij elkaar kunnen brengen, in een tijd toen we ons nog niet aan elkaar voorstelden met Jan en Ria maar met voor- én achternaam.
Anders wordt het als zo'n gave koppeling zich voortzet in de nakomelingen, zoals bij de Australische kroegbaas Thomas Key die met Anna Lock trouwde, en waarvan de enige zoon Bill Key verliefd werd of Ellen Bolt , die op haar beurt weer de dochter was van Harry Bolt en Evelyn Chain
Sommigen schijnen hun kennissenkring op kleur te kiezen, want toen in 1967 Valerie Brown in Engeland trouwde met Alan Black, waren er onder de bruiloftsgasten behalve vele Zwarten en Bruinen ook 5 mensen die White heetten, 5 Greens en 4 Greys. Een bont gezelschap!
Nog een leuke: Bij een trouwerij in Sydney in 1977 waren bruid, bruidegom en getuige alledrie advocaten. Hun namen waren Lawless (wetteloos), Swindells (zwendelaar) en Cheetham (to cheat = bedriegen). Eh?!

Maar soms lijkt het alsof achternamen iemand in een bepaalde richting duwen. Alsof ze een voorteken zijn van de levensbestemming van de drager. Nomen est Omen - de Naam is een Teken, wisten de Romeinen.
Zoals een tandarts die Au, en een arts die Griep heet. Of een Deurwaarder in Eindhoven met de merkwaardige naam God. Hoewel die man natuurlijk net zo goed dominee had kunnen worden.
De grootste rolstoelfabrikanten hier ten lande heten Ligtvoet en Beenhakker. Zo kunnen we doorgaan met verbanden leggen die er wel of niet zijn, en die vaak, net als schoonheid, 'in the eye of the beholder' liggen.
Leuker is het als er meer toevalligheden ontstaan, zoals de Engelse Mr Bird die zich aangetrokken voelde tot de vogelbescherming en daar samenwerkte met Barbara Buzzard (buizerd), Helen Peacock (pauw), John Partridge (patrijs) en Dorothy Rook (roek).
Gekker wordt het als in 1975 bij een ongeluk in Frankrijk drie auto's en drie bestuurders betrokken zijn die allemaal de naam Serre dragen, uit verschillende provincies afkomstig en geen familie van elkaar. De naam Serre komt maar weinig voor in Frankrijk.

Onlangs is sociaal-psycholoog Raymond Smeets in Nijmegen afgestudeerd op het verband tussen namen en beroepen.
Ik weet niet hoe het met u is, maar soms denk ik dat er in de 'namegame', meer dan psychologie in het spel is en dat er een hemelse grappenmaker aan de touwtjes trekt.

Geen opmerkingen: