IK ZIE...IK ZIE....

Hebt u ooit van Nauscopie gehoord? Nee? Laat me het uitleggen.

Rond 1740 werd er ergens in Frankrijk een man geboren met de naam M. Battineau.
Battineau ging varen. Het kwam in zijn hoofd op dat het mogelijk zou moeten zijn om een naderend schip te 'zien' , al vóórdat met gewone optische middelen iets te zien zou zijn.
In 1764 voer hij naar het eiland Mauritius. Daar had hij plenty vrije tijd, en kon hij zijn theorie op z'n gemak beproeven. De lucht was veel helderder dan in Frankrijk en dus kon hij zich minder vergissen.
Na zes maanden intensieve experimentatie had hij het geheim gevonden: hij kon achter de horizon kijken.
En niet een klein stukje, maar soms op een afstand van drie of vier dagen varen.
Weddenschappen met mede-bemanningsleden leverden hem aardig wat geld op, maar op den duur wou niemand meer met hem in het strijdperk, omdat Battineau altijd won.
Behalve dat hij iets zag naderen, kon hij ook precies voorspellen om hoeveel schepen het ging.
Wat was zijn geheim?
Daar is uiteindelijk niemand achter gekomen. Volgens zijn eigen zeggen zag hij de schepen aankomen door veranderingen in de atmosfeer. Kijkers gebruikte hij niet, zijn nauscopisch instrument waren zijn ogen.
Tussen 1778 en 1782 voorspelde Battineau de aankomst van 575 schepen op Mauritius. Hij schreef de gouverneur op het eiland en die zag wel wat de strategische voordelen van Battineau's gaven konden zijn. Hij bood hem een aanzienlijke som, als hij zijn geheim met anderen wilde delen. Maar Battineau wees het voorstel af. Hij ging terug naar Frankrijk.
Op weg naar huis kon hij zich ervan overtuigen dat zijn nauscopie ook werkte als het ging om het zien van schepen vanaf een ander schip.
Vastbesloten zijn ontdekking ten nutte te maken van de mensheid, wendde hij zich onmiddellijk tot de authoriteiten, maar die vonden hem een fantast, en ook de pers deed hem af als iemand die ' geen schepen op zee, maar kastelen in de lucht' zag. Of men zijn kunst nu zag als zwarte magie of pure flauwekul, Battineau kreeg geen voet aan de grond, zoals we weten uit lange briefwisselingen tussen Battineau en belangrijke personen die bewaard zijn gebleven.
Hij stierf in armoede in 1789, vlak voor het uitbreken van de Franse Revolutie. Een gebroken man.
Maar op Mauritius was er in 1818 een oude man die claimde kunst van de nauscopie van Battineau te hebben geleerd, en zelfs in 1935 zei een Peter Green, op het eiland Tristan da Cunha, dat hij Battineau's geheimzinnige talent had weten te ontwikkelen.

Bron: Rupert T. Gould, 'Oddities'

En toen ik dit geschreven had vond ik heel toevallig een uur later dit verhaal in 'Grensgebieden', een spiritistisch tijdschrift uit 1934:

"Op het afgelegen eiland Tristan de Cunha in het zuidelijk deel van den Zuid Atlantischen Oceaan wonen 137 menschen, die slechts weinig contact met de rest van de wereld hebben. Zekere Mrs. Rogers heeft eveneens op dat eiland gewoond en bevonden dat de inwoners over het algemeen zeer mediamiek waren. Op een dag, zoo vertelt zij, wachtte een vrouw op de thuiskomst van haar man en haar zoon. Dezen waren echter door een storm overvallen en de zoon werd medegesleurd door een rivier die plotseling buiten haar oevers was getreden. De moeder zag op helderziende wijze de geheele tragedie, hoewel die op grooten afstand van de woning plaatsvond.
De sensitieven op Tristan kondigen de aankomst van schepen aan die zich nog in volle zee bevinden en eerst een of twee dagen later het eiland aandoen. Mrs. Rogers, die zelf helderziende was, voorspelde haar echtgenoot dat binnen enkele dagen een schip zou aankomen, waar een bisschop aan boord was. Vier en dertig uur later ankerde de "Dublin" op de reede en onder de passagiers bevond zich de bisschop van St. Helena, die een onverwachts bezoek aan Tristan da Cunha bracht."

Zou Battineau gewoon psychisch begaafd geweest zijn, zonder het zelf door te hebben?

Helderzienden onder ons, als u de volgende keer op het strand in de verte staart.....