De meeste mensen die deze blog ontdekken zijn bekend met de infameuze veeverminkingen die zonder ophouden plaatsvinden in diverse staten van de US. Speculaties te over maar nooit een zekere verklaring waar we houvast aan hebben, of waar actie op ondernomen kan worden.
Dieren, meestal koeien worden dood aangetroffen minus hun geslachtsdelen, oog, lippen, bloedleeg en naar alle waarschijnlijkheid bewerkt met laser, want de wonden zijn dichtgeschroeid.
Roofdieren, zeggen de leunstoelsceptici.
Kul, natuurlijk. Dieren eten andere dieren op slordige wijze, en niets aan deze verminkingen is slordig.
De karkassen worden soms na dagen pas ontdekt, want de ranches in Amerika zijn groot en je vee tellen doe je niet dagelijks. Maar als ze worden ontdekt, blijkt dat zelfs de vliegen van de dode dieren zijn afgebleven.
Vaak hangt er een chemische lucht om de arme beesten.
En sporen? Ho maar. Niet van voetstappen, niet van roofdieren, niet van een angstige koe, geen afval, geen niks niet.
De enige verklaring die steek houdt is verticaal omhoog en recht naar beneden, zoals op het plaatje.
Een UFO. Waarmee de raadsels pas goed beginnen.
Internet staat vol met sites die verder ingaan op het fenomeen.
Daarom wil ik hier alleen een stukje vertalen uit het boek 'Stalking the Trickster' van Christopher O'Brien, een journalist die vele jaren onderzoek deed in de San Luis Valley, een uitgestrekt dal op de grens van Colorado en New Mexico, in de schaduw van de Sangre de Cristo Mountains.
Dit gebied is een hotspot wat betreft onverklaarbare verschijnselen. UFO waarnemingen zijn er aan de orde van de dag, black helicopters vliegen af en aan, vee wordt enthousiast verminkt en de Valley bewoners hebben het opgegeven om de sheriffs nog langer melding te doen; er is geen beginnen aan.
O'Brien schreef er eerder 3 boeken over: The Mysterious Valley, Enter the Valley en Secrets of the Mysterious Valley.
Nu het fragment uit zijn 4de boek dat een meer algemene aandacht heeft voor 'weird' .
O'Brien beschrijft hoe hij door een rancher meegenomen wordt naar de plaats waar het laatste slachtoffer ligt. Terwijl ze over de koe gebogen staan merken ze dat een grote prijsstier langzaam in de richting van de dode koe loopt. De rest van de kudde staat op enige afstand te grazen.
O'Brien: " De stier liep voorzichtig naar de koe toe, rook er aan en loeide een onwerkelijk hartverscheurende, treurige MOOO-OOO-OOOO....
Onmiddellijk kwamen de andere 30 tot 40 koeien donderend aanrennen over de prairie.
Ze gingen om het dode dier heenstaan, snuivend en met hun poten slaand in de richting van hun gevallen kameraad. Toen, met de klok mee, bewogen al die dieren zich langzaam in een kring om de dode koe heen.
Een koeien ritueel.
De 10 aanwezige ranchers stonden met open mond te kijken. Ik vroeg hen of ze ooit eerder zoiets hadden meegemaakt.
Ze schudden sprakeloos het hoofd. Een van hen zei: "In al de jaren dat ik rancher ben heb ik zoiets nog nooit eerder gezien."
Wat bracht die koeien tot zo'n uitzonderlijk ritueel? Instinctief moeten ze zich bewust geweest zijn van de ongewone dood van hun mede-koe, en misschien ook van het gevaar wat ze zelf liepen?
Er kan nog wel een raadsel bij.
donderdag 25 februari 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten