donderdag 18 februari 2010

LIFTERS

Kijkt u wel eens naar Dr Phil?
Wij wel, af en toe. Niet zozeer vanwege de onmisbaarheid van zijn adviezen, maar omdat het programma zo'n onthullende blik biedt in de keuken van de normale Amerikaan, zijn geldzorgen, zijn frustraties en zijn huwelijksperikelen. Soms vallen we van de ene verbazing in de andere.
Vandaag. Een aardige jonge vrouw op het podium met haar even aardige man die de wanhoop nabij is.
Want mevrouw heeft een probleem: ze koopt maar raak. Dingen die ze niet nodig heeft en zelfs niet wil hebben. Met de creditcard. Die brengt ze dan later weer terug, en krijgt cash geld voor de geretourneerde artikelen. Daarmee kan ze dan weer op de volgende shopronde.
Haar excuus: "ik kan niet stoppen. Ik word zenuwachtig en angstig en dan móet ik gaan shoppen. Daarna voel ik me weer even beter, zelfverzekerder, mooier. "

Even. Nooit langer dan een dag.
Dr Phil, de betreffende vrouw en het publiek waren het er over eens dat het shoppen 'moest stoppen' .
Tja. Wie zou vinden dat zoiets door moet gaan.
Maar ook Dr. Phil wist duidelijk niet goed hoe.

En daar zit' m nou net de kern.
Hameren op de noodzaak van verandering brengt die verandering niet automatisch teweeg, ook al onderschrijft het slachtoffer die noodzaak van ganser harte.
Maar wat dan?
Persoonlijk denk ik dat er in zulke gevallen van obsessief gedrag veel meer aan de hand is dan een uit de hand gelopen behoefte aan 'troost' .
Verreweg de meeste hulpverleners zijn niet ontvankelijk voor een meer esoterische verklaring. En dat is vreselijk jammer, want daardoor blijven mensen ongelukkig rondstrompelen en schulden maken terwijl ze misschien geholpen hadden kunnen worden...als ze een andere therapie hadden gekregen.
Ik geloof zelf absoluut in de mogelijkheid van beïnvloeding door onplezierige entiteiten.
En ik ben gelukkig de enige niet. Steeds meer boeken worden er geschreven over dit controversiële onderwerp.
Een psychiater die zulke buitenzintuigelijke inmenging onderschrijft en er haar hele praktijk op heeft gebouwd is Edith Fiore. Ze schreef er een boek over: The Unquiet Dead. Een interview met haar is hier te downloaden:
http://www.thinking-allowed.com/2efiore.html
Fiore ontdekte gaandeweg dat het kan gebeuren dat ongewenste entiteiten met iemand 'meeliften' , voor kortere of langere tijd. Zulke lifters bleken aanspreekbaar tijdens hypnotische sessies, en meestal lukte het haar om die aanhangsels te bewegen de cliënt met rust te laten.
Vaak ging het hier om mensen die zich onverklaarbaar depressief voelden, (plotselinge) gedragspatronen ontwikkelden die ze nooit hadden gehad, of voelden dat ze niet langer de baas over zichzelf waren.

Dit alles heeft niets met exorcisme te maken, of met full-blown bezetenheid.
Waarschijnlijk hebben we allemaal op z'n tijd zulke ongewenste elementen in onze aura. Volgens esoterische tradities is iemand die doodgaat niet dood, en ook niet plotseling in een engel veranderd. Een levende dode die hier blijft hangen, zal vaak een omgeving zoeken waar hij zich tijdens zijn levende leven ook lekker voelde. Soort zoekt soort. De dooie alcoholist zoekt de kroeg op en de dooie shopper een winkelcentrum. Een parasitische relatie kan dan zomaar tot stand komen; eentje die niet meteen opvalt omdat de levende levende al aanleg had in die richting. Maar het gaat van kwaad tot erger, en de levende komt er niet meer vanaf.

We kunnen elk psychisch ongemak op onze jeugd gooien en daar heeft geen enkele psycholoog moeite mee.
Hoewel psychoses en dwangneuroses ook niet 'gezien' kunnen worden, is het idee dat er entiteiten zijn die ons welzijn worst zal wezen iets waar onze hulpverlening van in een stuip raakt.
En daarom wordt er ook in geestenkringen heel wat afgelachen.

Geen opmerkingen: