uit R. Dewitt Miller 'True Stories of the Supernatural' (1947)"De volgende keer dat ik iets in mijn arm voel, neem ik de tijd op. Dan zal ik misschien iets kunnen bewijzen."
Dat zei Frederick George Lee, bloeddonor van het Middlesex Hospital, Londen, die geloofde dat hij pijn in zijn arm voelde, telkens als iemand aan wie hij bloed had gegeven overleed.
Toen hij nog een keer die pijn voelde, noteerde hij zorgvuldig de tijd, en vergeleek die met de ziekenhuisgegevens. Het bleek het exacte moment te zijn waarop de persoon die het laatst zijn bloed had ontvangen stierf.
Vier en twintig maal in drie jaar doneerde Lee (op afroep) bloed in het Middlesex Hospitaal. Zeven patienten gingen dood. Zeven keer voelde Lee: "...een hevige pijn in zijn arm, op het precieze moment van overgang. Iedere keer was hij gedeprimeerd, in de war, en voelde hij zich ziek."
In geen enkel geval had Lee contact met patienten gedurende de transfusie, en nooit was hij op de hoogte van de conditie van de patient tot het moment waarop hij de pijn in z'n arm voelde.
Dat zijn de feiten van het "vreemdste experiment in telepathie", zoals het werd beschreven in Time Magazine, 7 september 1925. Ook daarna bleef Lee nog als bloeddonor beschikbaar.
Tegenwoordig wordt alleen bij rampen bloed onmiddellijk ingezet, omdat de bewaarmethodes veel beter zijn dan in 1925. Maar dat neemt niet weg dat de link tussen bloed en donor nu ook bestaat en misschien waargenomen wordt, zonder te beseffen wat de oorzaak van de malaise is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten