vrijdag 19 februari 2010

DOOD? LEVEND?

Spiritualisten, zoals overigens de meeste mensen met een religieuze overtuiging, zijn er van overtuigd dat er geen dood is, en dat we met z'n allen goed terecht komen.
Dat is een mooie gedachte. Maar ik wil u even meenemen naar een andere benadering van dood en leven.
Andreas Feininger (1906-1999), beroemd natuurfotograaf en filosoof met een bijzonder gevoel voor het mysterie achter de verschijningsvormen, schrijft in 'Mountains of the Mind' het volgende:
"Tot nu toe is niemand in staat geweest om een goede definitie van 'leven' te geven. Er is geen afdoende methode om een scheiding te maken tussen dode materie en levende. Bestaat er wel zo'n scheiding?
Ik geloof van niet.
Cellen zijn zonder twijfel levend. Maar worden ze afgebroken in steeds kleinere componenten, dan komen we terecht bij moleculen, die samengesteld zijn uit atomen. En atomen zijn zonder twijfel 'dood'. Waar dan, op weg naar die kleinste deeltjes, verloren we de draad van het Leven? Niemand weet het. Leven is een mysterie, en zal dat waarschijnlijk altijd blijven."

In een theosofisch geschriftje vind ik iets wat naadloos aansluit:

Alles leeft. Er is geen dood. Niets is dood. Er is de cyclus van geboorte, groei, verval, dood - van vormen, van miljarden vormen die ontstaan en verdwijnen, misschien in een fractie van een seconde, of zoals bij een bergketen, in miljoenen jaren, of in het geval van een sterrenstelsel, nog miljoenen malen zo lang; het doet er niet toe.
Het Leven is onsterfelijk, ook al zijn haar verschijningsvormen onderworpen aan geboorte en dood.
Steeds weer ontdekken we dat wat we voor een entiteit aanzagen in wezen een kracht is, en er is slechts één Kracht , een Levenskracht in het universum; het ultieme Levensprincipe dat ooit zal terugkeren tot Datgene waar het begonnen is. Er is geen dood; zelfs natuurwetten die men kan beschrijven zijn levende, intelligente krachten, een concept dat zeker een van de meest opwindende is dat ooit is geopenbaard.
Alle dingen zijn bewust; hoewel we met bewustzijn van mineralen of nog lagere bestaansvormen niet in contact kunnen treden.

Toch, ook al is hun bewustzijn slapende, het is er, want er is geen vorm zonder leven, en leven is Een.

1 opmerking:

Anoniem zei

daar zit veel in dat alles in feite uit materie bestaat ook dode organismen