Dit bericht staat in het spiritistische blad Het Toekomstig Leven van 1907.
De New Age beweging is van aanzienlijk latere datum, maar de mevrouw die dit stukje schreef zou zich daar uitstekend in thuisgevoeld hebben. Ik vind het zo komisch dat ik het bericht hier overneem, overigens niet omdat ik twijfel aan het bestaan van geesten of aan de waarde van (sommige) helderziende waarnemingen!
De oude spelling is gehandhaafd.
"Uit eigen ervaring heb ik geleerd de geesten van elkaar te onderscheiden.
De hoogere geesten ken ik door hunnen kleding, taal en uitstraling. Zij verschijnen mij steeds in witte kleding, gedrapeerd van af hoofd ten voeten uit. Hunnen tegenwoordigheid doet mij weldadig aan, het geeft mij een heerlijk gevoel van rust en kalmte, en een aandoening als van een heerlijke, warme atmosfeer in de kamer, zoodat personen, die zo sensitief zijn als ik, hun bijzijn spoedig genoeg kunnen merken. Wanneer ik eene mededeeling van een hunner verwacht, dan zie ik tevoren een geest.
Veelal is het tegen het theeuurtje, wanneer ik met mijn echtgenoot en huisgenoten in de huiskamer gezellig zit. Zulks komt zeer veel voor, en het blijft niet altijd bij één geest, maar dikwijls zie ik meer geesten, zodat ik dan ook nooit verzuim even tegen de in het vertrek aanwezige personen te zeggen: "Ik heb een geest gezien", of "Het is nu vanavond reeds de derde keer dat ik een geest zie, wat zal dat nu geven!?"
Deze uitroep is voor hen heel gewoon en zij nemen er dan ook verder geen notitie meer van."
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten