Steeds weer duiken er berichten op van mensen die geconfronteerd worden met wezens die niet in onze biologieboeken staan vermeld. Hier in Nederland komt dat bij mijn weten niet voor, ons land is tamelijk mysterieloos, maar in Amerika zijn zulke verontrustende ontmoetingen aan de orde van de dag. Iemand rijdt op een verlaten weg (en daar zijn er nogal wat van) en ziet een rood-ogig vier- of tweebenig wezen vanuit de achteruitkijkspiegel. Of iemand treft een haarloos en onbekend beest aan in zijn achtertuin, van een soort die op z'n minst de beleefdheid kon hebben zich in vacht te vertonen.
Amerikanen hebben altijd wel een wapen bij de hand, en wat beweegt mag dood, dus dan is de keus niet moeilijk.
Maar zelden leidt zo'n actie tot een dode critter. Waar het meestal wel toe leidt is grote schrik, politieactie, en ridiculisering van de omgeving.
Er zijn boeken volgeschreven over de herkomst van beslist ongewone en verontrustende beesten.
Zo zie je ze, en zo zijn ze weg. Sommigen zijn ongevoelig voor kogels. Anderen laten geen prints achter.
Velen gedragen zich afwijkend, hebben rode ogen, en komen, letterlijk lijkt het, uit de lucht vallen.
Maar er zijn er ook die wel gevangen worden, of doodgeschoten. Er zijn er die lijken op samenstellingen van verschillende dieren, of, griezeliger, op dieren met een menselijk trekje.
Zulke beesten vind ik zelf het engste. Met paranormale dieren kan ik leven, met andere dimensies ook nog wel, maar met het idee dat er in geheime laboratoria wordt geëxperimenteerd met onze en anderdiers genen, en door getikte wetenschappers met steun van het 'black budget' in de USA vrijelijk gemixt en geremixt kan worden, waarna de zielige maar gevaarlijke proefmixen worden losgelaten for better or worse, dat is iets waar ik niet mee leven wil.
En wie de serieuze berichtgeving volgt weet dat het er naar uitziet dat dat het geval is.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten