Gisteren werd ik de gelukkige bezitter van een aantal heel oude jaargangen van 'Theosophia' , het maandblad van de Theosofische Vereniging. Zoals wel uit deze blog is gebleken, ben ik dol op oude boeken en tijdschriften, vooral die met een geesteswetenschappelijke herkomst. Ze lezen in een archief is voor mij niet genoeg; ik wil ze hebben, voelen, ruiken en ervan genieten in m'n eigen stoel. Wat het geschreven woord betreft ben ik een 'hebberig typ', en dus heb ik antiquariaten de crisis doorgeholpen. Nou ja, bij wijze van spreken.Terug naar Theosophia: in het blad van maart 1937 vond ik het volgende juweel:
"Een zonderling bericht deed enige tijd geleden de ronde door de dagbladen:
Mevrouw Ryszak, hooglerares aan de universiteit te Praag, een der beste kenners van Tibet en de Himalaja, die zij herhaaldelijk bezocht heeft, zou op het internationale aardrijkskundig congres te Warschau een lezing houden.
Toen zij het spreekgestoelte had beklommen om haar lezing te beginnen, gebeurde er iets eigenaardigs. Zij sprong plotseling schreeuwend in de zaal en trachtte de aanwezigen te bijten en te krabben, waarna zij een poging deed om uit het raam te springen.
Terwijl men haar vasthield, werd er een dokter ontboden.
Het bleek later, dat dit reeds het derde zenuwtoeval was, dat mevrouw Ryszak onder dergelijke omstandigheden heeft gehad. En het merkwaardige is, dat zij steeds van de wijs raakt, zodra zij over de Himalaja begint te spreken. De oorzaak van deze psychose is de volgende:
In Tibet had zij, toen zij op weg was naar de bergen van de Himalaja, een Lama-priester ontmoet, die haar waarschuwde, dat zij van haar plannen moest afzien, omdat de Himalaja uit heilige bergen bestaat, die door geen Europese voet mogen worden betreden. Toen zij verklaarde, dat zij daar geen geloof aan hechtte en toch haar gang zou gaan, vervloekte de priester de moedige vrouw.
Sindsdien herinnert mevrouw Ryszak zich, zodra zij over de Himalaja begint te spreken, de vloek van den priester en het gevolg is steevast een zenuwtoeval.
Dokters hebben verklaard, dat slechts de psycho-analytische methode genezing kan brengen. "
Tot zover dit verhaal.
Anderen, zoals Alexandra David- Neel (1868-1969) en Nicholas Roerich ( 1874-1947) konden ongehinderd deze gebieden bereizen.
Het lijkt erop dat mevrouw Ryszak misschien wel moedig was maar vooral dom en respectloos. Vermoedelijk heeft ze een posthypnotische suggestie gekregen die haar gekte triggerde bij het woord 'Himalaya' , of 'Tibet'.
Dat verklaart ook dat ze nog steeds onvervaard het spreekgestoelte beklom: ze herinnerde zich vermoedelijk niets van de voorgevallen voorvallen.
2 opmerkingen:
Wat een goede verklaring geef je Loes. :-)
Ik ken (weet van) westerlingen die in volle overgave de pelgrimstocht rond mount Kailas zijn gegaan en daar heel blij vandaan kwamen. Het tegenovergestelde is dus ook mogelijk.
Ken je toevallig het boek
De Heilige berg van Robert Thurman en Tad Wise?
Een spirituele reis door de Himalaya.
Fijn dat je zoveel schik hebt met de Theosofia's.
O ja, ik geloof ook dat we (in principe) ook in dit leven al heel veel kunnen gewaarworden van een andere wereld.
Sommigen hebben het van nature 'ingebouwd' gekregen en anderen moeten er hard voor werken.
In ieder geval moeten we er niet te licht over denken. Je hebt gelijk dat maar weinig mensen bereid zijn om zo diep te gaan. Zie het joodse verhaal in m'n blog 'De prijs van Verlichting' , en die prachtige ervaring van Sophy Burham (Machu Picchu). Juist die 'glimp' die mensen soms spontaan overkomt vind ik fascinerend.
Ik ben wat huiverig voor would-be mysticisme, en het misbruik van woorden als 'verlichting' in een New Age setting.
Zelf heb ik geen ambities in die richting. Jij wel? Ik zit teveel in m'n hoofd om (in dit leven) de pieken en dalen van spiritualiteit te verkennen in de persoonlijke ervaring. Te lui misschien ook, niet gemotiveerd genoeg.
Is voor jou de Theosofie een weg die je verder helpt?
Een reactie posten