"Het Baci bos bij de stad Cluj in centraal Roemenie is de focus van veel UFO rapporten. Ergens in 1992, volgens een Roemeense krant, wandelden Zoltan Frenc en zijn schoonzoon in het Baci bos. Het was mooi weer, de hemel was helder, maar de zon scheen ineens bleker te worden. De schoonzoon begon wat sneller te lopen, en Frenc verloor hem uit het gezicht. De wind stak op, en een dichte mist daalde neer. Frenc's ogen begonnen te steken.
De mist trok snel weer op en de zon scheen weer - maar de schoonzoon was verdwenen.
Een zoekactie door dorpelingen en de politie had geen resultaat."
Zo'n verontrustend berichtje lijkt misschien onzinnig. Maar het past precies in de vele getuigenverklaringen die spreken van plotselinge mist, wolken die komen en gaan en soms tegen de wind in drijven, en vreemde verdwijningen.
Paul Stonehill schrijft in FATE, May 2007, over verdwijningen in de provincie Sichuan. In de Heizhu vallei, plaatselijk bekend als de 'Valley of Death' , gebeuren onverklaarbare dingen. De Yi, de inheemse bevolking van de vallei, waarschuwen dat men zacht moet spreken om de 'berggod' niet wakker temaken. Want dat kan leiden tot het ontstaan van een dikke mist die het leven bedrijgt en mensen en dieren laat verdwijnen. Verhalen over zulke gebeurtenissen doen al eeuwen de ronde in de Heishu vallei, maar ook recent zijn er expedities, soldaten en burgers verdwenen. Zo'n mist kan enkele dagen blijven hangen, en er komen vreemde geluiden uit en sommigen rapporteren het voor UFO ontmoetingen zo gebruikelijke verlies van tijd.
Wolken zien er onschuldig uit, en gelukkig zijn ze dat meestal ook. Bovendien zijn ze prachtig.
Maar sommigen zijn niet te vertrouwen. Het lijken wel mensen; vol verrassingen.
Wij slaan er William Corliss op na, die onvolprezen opvolger van Charles Fort, die alles wat vreemd en onverklaard is uit wetenschappelijke tijdschriften plukt. Moge hem een lang leven beschoren zijn, want zijn werk is nooit klaar.
18 Augustus 1870. Engeland.
(....) De lucht was heel helder, maar in de verte was een donderbui actief. Ik zag lichtgevende dunne spaken (onder de wolken) die schenen te roteren, en lange tijd in dezelfde positie bleven.
1 november 1937. Het Kanaal.
Een piloot neemt een grote stapelwolk waar. Vanuit de basis van de wolk komen zijn horizontale stralen te zien, vanuit een middelpunt.
Een goeie verklaring is er niet.
nog wat:
Juli 1932, Cache Lake, Ontario
"Het was een kille ochtend, en de hemel was zwaar bewolkt. Mijn aandacht werd getrokken door een rommelend geluid uit het westen, alsof er een donderbui aankwam. terwijl ik bleef kijken kwam er boven de bomen aan de overkant van het meereen hele lange, smalle wolk aanzetten die op een regenwolk leek. Hij bewoog zich in breedterichting voort en het rommelend geluid kwam overduidelijk uit deze wolk, die naar schatting 70m lang was.
Terwijl de wolk dichterbijkwam werd het stationaire geluid steeds harder. Hij passeerde over mijn hoofd, en er kwam geen regen uit, noch zag ik iets van electrische ontlading die vaak in donderwolken te zien is."
Gelukkig is deze meneer niet onverwachts verdwenen.
Op internet vind je veel speculaties over UFOs die zich verbergen in wolken.
Als ik een UFO was en ik wilde me niet laten zien, zou ik dat ook doen. Het ligt voor de hand.
De vraag is of iedere vreemd uitziende wolk een UFO is.
Zeer waarschijnlijk niet.
Bovendien is het in de eerste plaats de vraag wat een UFO is, en ook daar is geen eenduiding antwoord op. Maar laten we daar niet over beginnen.
uit Charles Forts 'Book of the Damned:
22 maart 1870, bericht een metereologisch journaal, zien zeelieden een afwijkende wolk, rond, met wat onwolkige details in het centrum.
Men staart en speculeert. Het ding is lichtgrijs, maar hangt lager dan de rest van de wolken. En het beweegt zich tegen de wind in. Een half uur lang blijft die wolk zichtbaar, tot het te donker werd om hem verder te volgen.
Al eerder schreef ik over de wonderen van Seton, Washington. Een fragmentje in dit verband:
22 mei 1992
Enkele bezoeker aan de kerk van Seton zijn op weg naar huis als ze een heldere witte wolk zien met een kleurige band in het midden. Ze merken op dat het een prachtige wolk is, anders dan de omringende wolken. De wolk hangt laag en stil boven de weg.
Ze rijden er onderdoor (!) en de wolk blijft achter.
Nog een voorbeeld van merkwaardige wolk, eentje die niets laat verdwijnen maar wel iets laat vallen.
September 1814, Agen, Frankrijk.
Een kleine witte ronde wolk die tijdens het voortdrijven ineens begint de draaien en zich snel naar het zuiden beweegt.
Oorverdovende rommelende geluiden komen er uit die wolk, en dan explodeert hij in een regen van rotsblokken en stenen.
Of deze: Forest Hill, Arkansas, in 1847:
De hemel was helder, maar in de middag vormden zich plotseling turbulente wolken die eruit zagen "als een pikzwarte deken, van boven af verlicht door rode toortsen."
Een luide explosie klonk die huizen door elkaar schudde en de kerkklok deed luiden, terwijl er een vlammend lichaam naar beneden kwam dat net buiten de stad in de aarde drong. Daar maakte het geval een gat van bijna 3 m. diep en meer dan 60 cm breed.
De steen die op de bodem van de put werd gevonden was gloeiend heet. De lucht was intussen weer opgeklaard.
Heel ongebruikelijk gedrag voor een wolk.
Hier nog een:
Hutchinson, Minnesota, 1897.
Een lichtgevende cumuluswolk die vanuit het oosten komt aanzetten. Als de wolk boven het stadje is, valt er een lading insecten uit van dezelfde species. Dat gebeurde ook al in Macerata, Italië, in 1897: Uit bloedrode wolken daalden duizenden insecten neer die de bewoners van die streek nooit eerder hadden gezien. Blijkbaar was 1897 een goed insectenjaar.
Dit geeft allemaal te denken.
Ook in verband met vreemde verdwijningen, zoals die van de bemanning van de overbekende Marie Celeste, of van dat zeilbootje ergens bij Australië dat een paar jaar geleden verlaten werd aangetroffen.
Waar blijven die mensen? Worden die in een andere dimensie uitgestort?
Even nieuws, snel vergeten, maar ik zou het toch wel willen weten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten