HOESTEN VOOR GOD

uit: Yitzhak Buxbaum 'Jewish Tales of Mystical Joy '

Een rabbi was eens te gast in een synagoge in een andere plaats.

Onder het bidden begon er een oude man te hoesten.

Het hoesten werd steeds erger, en trok de aandacht van iedereen. De mensen om hem heen deden wat mensen in zo'n geval meestal doen: ze brachten hem wat water, klopten hem op de rug en zo, maar niets scheen te helpen. Zijn gehoest werd zo erg dat zijn hele lichaam door elkaar geschud werd.

Iedereen was bezorgd, want de man was oud en breekbaar. Wie weet wat er kon gebeuren? Hij hoestte zo verschrikkelijk dat hij (God verhoede) wel ter plekke dood zou kunnen vallen.
De man hoestte vijf minuten.
Toen was het stil. Maar na een moment begon de man ecstatisch te lachen!
Heb je ooit ecstatisch gelachen? Dat is niet lachen uit je onderbuik om een goede grap. Het is lachen dat komt uit een ervaring van vreugde die zo groot is dat het niet binnengehouden kan worden. Misschien zie je dat maar een of twee keer in je leven, iemand die ecstatisch lacht.

Het is zeldzaam, maar het komt voor.
Die oude man lachte zo voor 5 minuten.
En stopte.
Dat was natuurlijk verbazingwekkend. Zo te hoesten en zo te lachen?
De Rabbi die het meemaakte verwonderde zich. "Vertel me alsjeblieft", vroeg hij, "wat er aan de hand is?"
De oude man begon te vertellen.

"Toen ik een jongetje van zeven jaar was kreeg ik last van vreselijke hoest. Als het eenmaal begon hield het niet meer op en zo'n hoestbui kon uren duren. Mijn moeder nam me mee naar verschillende dokters, maar die konden me niet helpen.
Tenslotte besloot ze met me naar Rabbi Shraga van Shinova te gaan, en hem te vragen voor me te bidden.
Toen ze me in de kamer van de rebbe bracht vertelde ze hem over mijn probleem. Maar terwijl ze tegen hem sprak begon ik te hoesten, zo erg dat m'n hele lichaam ervan schudde.
Plotseling wendde de rabbi zich tot mij, stampte met zijn voet op de grond en zei: "Jongetje, hou op met hoesten!
Er is nog tijd genoeg om te hoesten als je 80 bent!"
Onmiddellijk was de hoest over, en ik heb nooit meer een probleem gehad met hoest, m'n leven lang niet.... tot een kwartier geleden.
Maar toen realiseerde ik me dat ik vandaag 80 ben geworden...en toen begon ik te lachen!"

Waarom lachte de man? vroeg men later aan de rabbi. Het kan toch niet leuk geweest zijn om zo te moeten hoesten?
De rabbi legde uit dat wat die man meemaakte hem bewees dat er een God is.

En als iemand weet dat God er is, dan maakt het niet uit wat hij moet verdragen; hij lacht erom.