AFWIJKINGEN

Amerikaanse gekte. Je gelooft soms niet wat er daar gebeurt.
De hoogten en diepste krochten van de menselijke psyche worden daar ruimschoots betreden.
Zo lees ik nu in het boek 'Weird U.S'. van Mark Moran en Marc Sceurman over een enclave van albino-families in New Jersey, die zichzelf tegen opdringende sensatiezoekers moet beschermen.
Wat is er zo vreselijk aan een albino? Geen idee. Gewoon een van die genetische afwijkingen die lastig zijn voor de betreffende personen, maar verder voor helemaal niemand.
Ook kleine mensen moeten het ontgelden. Daar zijn in de US ook voorbeelden van: groepen 'midgets' die samenhokken om het vege lijf en de kwetsbare ziel te beschermen. Dorpen voor mensen onder de 1.50 m, ver van de bewoonde wereld. Kun je't je voorstellen? De kwaliteit van leven zal er niet op vooruit gaan, maar ze hebben tenminste elkaar.
De vraag is of kwaliteit van leven voor 'normale' mensen zal toenemen met een stijgende intolerantie voor wat 'afwijkt' .

Welk primitief gen maakt dat mensen andere mensen op grond van hun uiterlijk vrezen, als was het bestaan van afwijkingen een aanslag op hun eigen onsterfelijke ziel? Zó zelfs dat de bezitters van die afwijking hun leven niet zeker zijn en de 'normalen' , die voor een dronken zaterdagavond-kick het 'gevaar' opzoeken, met honkbalknuppels en opgeworpen wegversperringen van zich af moeten houden?
Tot diep in de 20ste eeuw kende men in Amerika de freak-shows van reizende genetische afwijkingen, mensen met meer haar dan normaal, meer vingers dan normaal, meer vet dan normaal. Intussen is dat laatste al zo gewoon geworden dat menige gewichtige 'normale' Amerikaan een publiekstrekker had kunnen zijn in een freak-show.
Daarvoor in de plaats hebben we nu gelukkig de televisie en YouTube, die ons op de hoogte houden van sensationele variaties op de menselijke blauwdruk. Tolerantie, begrip, gevoel voor menselijke waardigheid wordt daardoor niet aangewakkerd.
Wat wordt aangewakkerd is het heerlijke besef dat wij godzijgeprezen aan de goede kant zitten.
Tot er iets gebeurt waardoor wij of ons kind in een fatale seconde overgaan naar de andere kant.
In dit leven, want in het volgende, ach, daar kunnen we ons alleen nog maar schamen.