dinsdag 16 maart 2010

DE PASSIE VAN BENTLEY

We kennen waarschijnlijk wel de waterkristallen gefotografeerd door de Japanner Masaru Emoto.
Door hem zijn de wonderen van bevriezingskristallen opeens in een esoterisch jasje gestoken en heeft iedereen kennis kunnen nemen van zijn worderlijke experimenten..
Zonder daar iets aan af te willen doen zijn naar mijn idee kristallen ook zonder die proeven al wonderlijk genoeg.

Stel u eens voor: een man die 50 jaar van zijn leven in de kou achter een ouderwetse camera duizenden en nog eens duizenden sneeuwvlokken heeft gefotografeerd.

Dikke wanten, dikke jas om het klimaat van Vermont te kunnen trotseren.
Die man was Wilson A. Bentley (1865-1931), die van 1880 tot 1930 met de grootste zorg en liefde in zijn onverwarmde schuurtje portretten maakte van individuele sneeuwkristallen.
Gelukkig was hij zo wijs zijn ontdekkingen met wetenschappers en kunstenaars te delen, en in 1931 kwam er geld om een boek te publiceren met een keuze uit zijn 2500 foto's. Dat boek werd in 1962 heruitgegeven door Dover Publishers, en is nog steeds in druk.
Wat mij boeit aan zo'n man is zijn kennelijke opdracht om de wereld de schoonheid van het minuscule te laten zien. Een mensenleven lang. Bentley had geen goed uitgerust laboratorium, maar stond uren achtereen te blauwbekken, gefascineerd door de oneindige variëteit van zijn onderwerp.
Want, zoals we weten: er is geen sneeuwvlok gelijk aan een andere.

Bedenken we dat wel eens, als we naar buiten kijken en de ongerepte sneeuw in korte tijd ons uitzicht ingrijpend veranderd heeft?
Hoeveel sneeuwvlokken, en hoeveel kristallen daar liggen ? Allemaal anders? Allemaal met een hexagonale (zeshoekige) symmetrie?
De wetten van kristallisatie lijken verklaard maar zijn dat niet. Want wie of wat maakt dat ijs een plan, een kristalrooster volgt, zonder zichzelf ooit te herhalen?

Intussen hebben natuurlijk meer mensen sneeuwvlokken gefotografeerd, maar meestal in het laboratorium. Ook prachtig. Kenneth Libbrecht is zoiemand, en zijn foto's zijn schitterend en mysterieus. Digitale technieken waren er in Bentley's tijd nog niet. Maar hij heeft ons wel iets laten zien wat anderen alleen nog kunnen imiteren: een natuurwonder dat we allemaal te gewoon vinden om bij stil te staan.

Geen opmerkingen: