SPIEGELS

Spiegels.
Hoeveel sprookjes, Fantasy, overleveringen en films zitten daar niet aan vast. Neem Alice in Wonderland, Sneeuwitje, Lord of the Rings, Harry Potter, vul maar aan.
In Rusland (en in andere culturen) is het gebruikelijk dat een spiegel wordt afgedekt als er iemand in de kamer bezig is te overlijden. De angst bestaat dat de geest van de overledene zich zal vestigen in de spiegel, en misschien anderen naar gene zijde zal lokken.
Ook kan men zijn ziel kwijtraken in een spiegel en het kan een doorgang zijn voor ongewenste astrale entiteiten.
Zegt de Russische overlevering.

Intussen heb ik geleerd niet lichtvaardig over zulke dingen te denken. Veel overleveringen en ook sprookjes lijken onzinnig, maar bevatten verpakte ervaringsfeiten. Ze zijn niet zomaar bedacht.
En mensen die het erfgoed van Charles Fort omarmen weten dat de werkelijkheid vaak gekker is dan menige sprook.
Het is een bekend feit dat er in parapsychologisch opzicht ook rare dingen met spiegels of glazen bollen gebeuren. Mensen zien er geesten in. Of zien zichzelf veranderen. Of zien de toekomst of het verleden.
Dat ervaringsfeit is zo oud als de mensheid en wordt op de hele wereld onderkend en gepraktiseerd.
Spiegels kunnen net als andere voorwerpen een residu van emotionele gebeurtenissen opslaan en de nieuwe eigenaar daarmee overvallen.
Om van het Psychomanteum nog maar niet te spreken, maar daarover een andere keer.
Welnu dan.
"Spiegels kunnen helpen om rimpels te bestrijden", lees ik in PRAVDA .
Een zekere Vitaly Pravdivsev heeft spiegels langdurig bestudeerd en kwam tot de conclusie dat wij een spigel programmeren, en dat vervolgens die spiegel ons weer te pakken neemt.
Moderne spiegels zijn niet meer dan een stuk glas met een zilveren coating op de achterkant.
Maar veel mensen brengen aardig wat tijd voor de spiegel door.
Sinds de schoonheidsmiddelenreclame ons vertelt dat we vanaf de puberteit onze rimpels moeten tellen, wordt die tijd zeker niet korter.
De gedachte dat persoonlijke spiegels daardoor worden opgeladen, is niet zo gek.

Ik lees verder: in New York schijnt 15 jaar lang onderzoek gedaan te zijn naar het effect van spiegels op mensen, met behulp van ultragevoelige apparatuur. Daarbij is gebleken dat mensen die veel in hun eigen ogen kijken zich vermoeid gaan voelen en een verslechtering van het geheugen ondervinden. Spiegels werken als een soort energie-vampier. Na drie minuten intensief in de spiegel kijken treedt aantoonbaar vermoeidheid op.
Maar de onderzoekers hebben nog iets leuks in petto: wie langer in de spiegel kijkt, wordt vroeger oud.
Vandaar misschien die vroege rimpeligheid van tegenwoordig.
De mogelijke verklaring: de energie die we uitstralen wordt door de spiegel weerkaatst en verwoest dan de ons beschermende aura.

Maar er is goed nieuws!
Vitaly Pravdivsev (what's in a name) zegt dat spiegels ook het omgekeerde kunnen doen: je vitaliseren en jonger maken. Maar dan moet het gewone glas worden vervangen door kristal. En niet gewoon kristal, maar kristal dat het licht zo polariseert dat er naalddunne stralen vanafkomen. Dat vraagt om een bepaalde rangschikking van het kristalrooster.
Zulke spiegels zouden regeneratie van onze huid bevorderen.
Weg met de rimpels, voorgoed.
Daar kan geen Oil of Olaz tegenop.
Alleen.... zulke spiegels zie ik bij de Hema of Ikea nog niet verkocht worden.
Dus voorlopig toch maar naar het Kruidvat.