Dit mooie parabeltje vond ik in 'Spiritual Literacy'Een man wordt toegestaan om het Hiernamaals te bezoeken. Eerst wordt hem een grote zaal getoond met een lange gedekte tafel vol van de heerlijkste hemelse verrukkingen. Bij ieder bord ligt een zilveren lepel van een meter lang, en honderden mensen zitten rond de tafel.
Hoe ze ook hun best doen om de lepel naar hun mond te brengen, het lukt ze niet, en ze krijgen geen hap naar binnen. In hun pogingen zitten ze elkaar in de weg en duwen hun ellebogen in elkaars gezicht. Ze zitten bij elkaar, en zijn allemaal ongelukkig.
"Dit", zegt de mans geleidegeest, "is de Hel."
Dan wordt de bezoeker meegenomen naar een andere plaats waar precies zo'n tafel staat met dezelfde heerlijkheden, en ook daar zijn de lepels zo lang dat de gasten ze niet naar hun mond kunnen brengen.
Maar hier zijn de mensen goed gevoed, vrolijk en stralend gezond.
"Dit", zegt de geleidegeest, "is de Hemel."
De man is verbijsterd. "Wat is het verschil?" vraagt hij.
Wijzend naar iemand die zijn lange lepel over de tafel in de mond van zijn overbuurman steekt, zegt de gids: "In de hemel voedt men elkaar."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten