Ze is weer gezien. Ze houdt niet op met verschijnen.
Maria.
Deze keer in Caïro, op 10 december 2009.
Maar vast ook op andere plaatsen, want wie zich via internet wil informeren over Mariaverschijningen, al of niet door de Kerk van Rome 'goedgekeurd' (iets waar Maria zich niets van aantrekt), ontdekt dat er honderden verschijningen zijn geweest in de 19de en 20ste eeuw. Die trend lijkt zich ook in de 21ste weer voort te zetten.
Niet dat we daar ooit iets over horen als we niet actief op zoek gaan. Het journaal maakt er geen melding van, kranten laten het onbesproken en ook katholieke programma's laten het verschijnsel voor wat het is.
Waarbij we ons de vraag kunnen stellen: wat is het?
Wat gebeurt er op die plekken waar duizenden mensen samenkomen om 'iets' te zien, te beleven, te ondergaan, in de hoop dat ze dichter kunnen naderen tot het Wonder?
Een kind, een vrouw, een groepje mensen ziet iets, en soms is er een stem, een boodschap. Sommigen raken in trance, en beschrijven de 'lady' , die in eerste instantie meestal niet als de klassieke Maria wordt gezien.
De koorts verspreidt zich en duizenden stromen toe, genezingen vinden plaats, gelovigen geloven, de kerk onderzoekt en sceptici breken af, maar de impact is hoe dan ook groot en voor velen levensveranderend.
De verschijningen roepen vragen op, vragen die niet altijd religieus van aard zijn. Vooral de buitengewone lichtverschijnselen, de dansende zon, de ronddraaiende kleurenspektakels die niet alleen bij het wonder van Fatima maar ook in Medjugorje en vele andere verschijningen gezien worden, vragen om andere interpretaties dan simpel 'een wonder' . Het zou er mooi uitzien als de echte zon uit de hemel kwam tuimelen. Dan waren we er nu met z'n allen niet meer geweest.
Wat de verklaring ook is, en wat onze favoriete theorie, het maakt in wezen niet zoveel uit.
Het ongelofelijke is niet Maria, maar wat het aan mensen doet. De verschijningen geven hoop, geloof en liefde, en soms genezen er mensen, lichamelijk en geestelijk. En God weet dat we die genezing hard nodig hebben.
Daarom is het zo jammer dat het journaal er geen melding van maakt. Dat we overspoeld worden door oorlog en geweld en schandalen, terwijl deze lichtpunten van verbroedering en simpel geloof ons onthouden worden.
Maar ook die vormen onze werkelijkheid. Ieder wonder is een geschenk, gegeven zonder onderscheid, te ontvangen zonder vooroordeel.
Mirakels zijn open voor interpretatie, en dat zal nooit veranderen.
We vullen in wat het wonder voor ons persoonlijk betekent, en dat is voor ieder mens wat anders.
Maar wonderen, daar mogen we zeker van zijn, bestaan.
dinsdag 2 maart 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten