De Amerikaan Leonard Pitt schreef een mooi boekje over een 17de eeuwse Ierse healer, Valentine Greatrakes (1628-1683).Hoewel het leven van Greatrakes meer dan interessant is, is het verslag van Pitts zoektocht minstens zo fascinerend. Over een periode van enkele jaren volgde hij de sporen van een man, wiens nalatenschap over meerdere landen verspreid is, en allerminst makkelijk te vinden. Toeval is dan een broodnodige bondgenoot.
Pitts research is een aaneenschakeling van wonderlijke coïncidenties, ontmoetingen, toevallige vondsten en via via hints, met als climax het vinden van het authentieke boek van de healer waarvan Pitt hoopte - maar niet zeker wist - of het nog bestond.
En dan onthult hij op het eind van het boek dat hij, voor hij samen met een vriend aan de zoektocht begon en ze hun avontuur in een pub beklonken, in een magisch moment Greatrakes' hand heeft gevoeld en aangeraakt, de eeuwen overspannend.
Toen ik het boek had gelezen schreef ik Pitt . Soms doe ik dat, als ik geraakt ben en m'n waardering kwijt wil.
Hij schreef terug: "Dat moment wat ik beschrijf toen ik zijn (Greatrakes) hand de mijne voelde raken, resoneert nog in me tot op de dag van vandaag. Ik kwam net uit hetzelfde café, waar ik aan dezelfde tafel zat als toen in 1989. Iedere morgen ga ik daarheen.
De feiten en data waren cruciaal, maar tijdreizen, dat is waar het om gaat, en er zijn van die momenten waarin we de eeuwen overbruggen en er iets magisch gebeurt."
Dank je wel, Leonard Pitt, voor je vingerwijzing naar het mysterie dat voor ons allemaal om de hoek ligt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten