Bewerkt naar: Bob Brezsny 'Pronoia'We horen het vaker: onze civilisatie is op z'n retour en we staan op het punt om in elkaar te storten. Eerst was dat het jaar 2000, en nu is het 2012.
Waar of niet waar - Misschien is het goed om ons te realiseren dat dergelijke gevoelens er altijd geweest zijn.
Mensen denken altijd dat het vroeger beter was.
Onverschillig welk oud boek je te pakken neemt: er wordt altijd verwezen naar 'de gouden tijden van weleer' , toen de mensen nog ....vul maar in.
Dat is grappig. Blijkbaar gaat het hier om een menselijke neiging tot verheerlijking van onze herinneringen, of de herinneringen van onze voorouders. Onze jeugd, ons klimaat, onze natuur, onze mores, alles was altijd vroeger beter en er blijft ons dus niets anders over dan te concluderen dat we op een hellend vlak regelrecht de verdoemenis tegemoet glijden.
Maar rond 300 B.C. waren de Hindoes ervan overtuigd dat ze in zwarte tijden leefden, de Kali Yuga, het laagste punt van de kosmische cyclus. Sommige Griekse wijsgeren zagen de bui al hangen. Augustinus bejammerde de wereld die in z'n laatste dagen was aangekomen.
Rond 1000 zag iedereen de tekenen van naderende rampspoed en ondergang. In de 19de eeuw klaagde men steen en been over het wijdverspreide atheïsme en het morele verval. Net zoals wij nu doen.
Misschien komt het omdat we zijn opgevoed met het idee dat 'de Ouden' God persoonlijk kenden en wonderen tot de dagelijkse ervaring hoorden. De Bijbel en andere heilige boeken stellen ons God en de engelen voor als regelmatige kostgangers. De Goden waren aanspreekbare persoonlijkheden. Wel en wee was een zaak van Hemelse besluitvorming.
Zijn wij nu van God los?
Nee. Want ook in deze tijd en elke tijd is de wereld vol wonderen en vol goddelijke gaven. Er is geen spat minder verlichting te vinden onder een mooie eik in het park op de hoek dan onder de Bodhi boom van Buddha.
Het is maar net wie eronder gaat zitten en naar boven kijkt.
Wakker worden, schoonheid beleven, genieten van wat ons gegeven wordt is voor elke tijd, zeker de onze.
1 opmerking:
ik ben een vrouw van 58 jaar opgegeven door de artsen ben nu in een jaar tijd 3 x bij john of god geweest en het gaat goed met me de artsen staan ook een beetje raar te kijken dat ik nog leef en in een goeie conditie ben ik geloof dat er meer is tussen hemel en aarde ik ben er nog voel me goed
Een reactie posten