PABLO

We herinneren ons vast allemaal die indrukwekkende film "The Sixth Sense" uit 1999, waarin een klein jongetje (Haley Joel Oswald) zegt "I See Dead People" . Ik zie dode mensen.
Een zin die een eigen leven is gaan leiden en het jongetje op ons netvlies brandde. Een film waarin het fenomeen helderziendheid geen ogenblik ter discussie staat: het jongetje ziet wat hij zegt te zien.
Hoewel de film populair was en genomineerd werd voor een Oscar, is in het werkelijke leven een kind met zulke gaven helaas vaak overgeleverd aan ouders en vooral 'hulpverleners' die het kind de vreemdste syndromen aanpraten en niets beters weten dan het met pillen vol te stoppen.

Een pijnlijk voorbeeld vond ik op internet.
Het jongetje Pablo Cordova uit Arizona, nu 13 jaar, was jarenlang het slachtoffer van incompetente hulpverleners.
Gebrandmerkt als 'gek' in alle mogelijke medische termen was hij dicht genaderd aan de grens van wat een kind kan verdragen. Maar laten we hem zelf aan het woord laten:

"Ik had mijn eerste contact met een geest toen ik een jaar of 4 was. Die geest stond er gewoon, en verdween toen weer. Hij zag eruit als een man, alleen een beetje vaag, en ik was niet bang, omdat ik nog te klein was. De volgende keer was twee jaar later. Toen zag ik een klein meisje, met een diadeem in haar haar. Ze stond twee dagen lang op dezelfde plek. Toen was ze weg. Korte tijd later begon ik stemmen te horen, en ik zag schaduwen waar de stemmen vandaan kwamen.
Nog wat later begon ik geesten te zien die overal rondliepen. Ze zagen er verloren en eenzaam uit. Mannen, vrouwen en kinderen, en soms zelfs honden. Het leek of ze uit verschillende tijden en plaatsen kwamen. Ik wist niet wat er gebeurde, en het maakte me bang.
Mijn moeder ging met me naar een hoop dokters die me testten en niet konden uitvogelen wat er mis was. Ik dacht dat ik gek werd. Anderen dachten dat blijkbaar ook, want ik kreeg medicijnen en counseling en ik kwam in het ziekenhuis terecht.
Geen van de medicijnen bleek te helpen, maar sommigen ervan maakten me wel ziek. Ik kreeg een aandrang om m'n ledematen te strekken, en dat is nog steeds niet over. Niemand vertelde me dat dat kon gebeuren, als bijwerking van de medicijnen.
Dit jaar kwam ik eindelijk terecht bij Shannon, die begreep wat er aan de hand was. Haar kon ik vertellen wat ik tegen niemand anders had gezegd. Als je een psycholoog vertelt dat je geesten ziet, denken ze alleen dat je gek bent en geven ze je nog meer medicijnen. Shannon veroordeelde me niet en ze dacht niet dat ik zat te liegen. Ze geloofde me, en leerde me hoe ik met de geesten kon praten zodat ik ze beter zou begrijpen.
Vlak voor ik een keer naar haar toe ging zag ik de geest van een kleine jongen met een litteken op z'n gezicht. Hij was de eerste die tegen me sprak. Shannon liet me zien dat ik ook terug kon praten. Sindsdien kan ik communiceren met geesten, en de kleine jongen heeft me veel geleerd over verschillende dimensies en soorten energie.
Hij leerde me ook dat iemand energie kan gebruiken om een ander te genezen. Ik heb dat geprobeerd, en nu lukt dat nog niet, maar ik hoop dat ik dat kan als ik wat ouder ben.
Shannon heeft me leren mediteren, en ik heb gemerkt dat als ik me concentreer op een geest die ik wil zien, die ook echt naar me toe komt.
Ik zie nu overal geesten, in m'n dromen maar ook op school, op straat en in het huis van m'n grootmoeder.
Als ik wil kan ik met ze praten. Soms zijn ze verbaasd dat ik ze kan zien.
Nu ik weet wat er aan de hand is heb ik een betere relatie met m'n moeder. Ik weet nu dat ik haar kan vertrouwen. Zij begon ook te mediteren en ze kon een keer met een engel praten.
Ik wil mijn talenten gebruiken om andere mensen te helpen en te maken dat ze kinderen zoals ik beter begrijpen."

Moeder Crystal maakte een site over Pablo en zijn bijzondere gaven. www.CrystalCordova.com

Ze schrijft:

"Kinderen over de hele wereld gaan door dezelfde dingen heen als onze familie heeft ervaren met Pablo. Ik weet dat er andere families zijn die een kind hebben dat met een diagnose van verschillende ziektes of gedragsproblemen. Ouders zoeken naar antwoorden.
Alle kinderen zijn begaafd op een bepaalde manier, en alle kinderen zijn verschillend. Dat is wat ze uniek en speciaal maakt. Ik heb toegekeken toen mijn zoons mooie en liefdevolle persoonlijkheid platgewalst werd door het schoolsysteem en de gezondheidszorg in ons land. De maatschappij verwacht dat kinderen zich conformeren. Veel kinderen doen dat niet, niet omdat ze niet willen maar omdat ze niet kunnen. Het is niet wie ze zijn. Het is tijd voor verandering, en ouders moeten de drijvende kracht achter die verandering zijn. Onze kinderen moeten een stem krijgen, en wij moeten beter luisteren, en accepteren dat we het niet altijd bij het juiste eind hebben.
Open je hart, je geest en je ziel. Alleen dan zul je de schoonheid en de magie van je kind ontdekken! "