DE ONOPGELOSTE VRAAG

Wie zich verdiept in de literatuur die alle velden van paranormale activiteit bestrijkt raakt verward, of gaat patronen zien. Dat laatste is bijna onvermijdelijk. Of het nu gaat om mariaverschijningen, UFO's, Forteaanse gebeurtenissen, engelen en geesten, cryptozoölogische onbestaanbaarheden of een van al die andere gevallen van 'high strangeness' , de conclusie moet altijd zijn dat er nooit een vinger achter te krijgen is.
Ik kan me dan ook voorstellen dat velen zich walgend afwenden van wat ze beschouwen als een krankzinnig geworden mensheid die gelooft in dingen die per definitie onbestaanbaar zijn.
Punt is: ze blijven gezien worden, die dingen. Maria blijft verschijnen, beelden blijven huilen, Ufo's gaan in en uit onze realiteit, vissen en kikkers blijven uit de hemel vallen, engelen blijven mensen redden, en het stikt van de geesten, zwarte schaduwen, gekapte wezens en andere griezels die door redelijke mensen worden waargenomen. Sceptisch zijn is 'the easy way out' , maar dat maakt de ervaringen niet minder, of minder werkelijk.
De vraag is: Wat moeten we daar allemaal mee?
Ook parapsychologen gaan die vragen meestal uit de weg. Ze beschrijven vaardig en lezenswaardig wat er in en buiten laboratoria gebeurt en wat de conclusies zijn die we daaruit moeten trekken: telepathie, helderzienheid, telekinese en bijzondere menselijke ervaringen bestáán. Daarover bestaat geen enkele twijfel meer voor wie bereid is van de bewijzen kennis te nemen.
Maar waar het vandaan komt, hoe het gebeurt, wat de aanleidingen zijn, waarom de een wel en de ander niet, daar is vooralsnog geen antwoord op.
Vragen genoeg, antwoorden ...daar wordt naar gezocht, met behulp van met name de quantum fysica die ons leert dat deeltjes die eens verbonden waren die verbondenheid behouden, ook al zijn ze lichtjaren uit elkaar. Entanglement, heet dat. Telepathie zou op die manier misschien verklaard kunnen worden.
De rest is voorlopig nog gissen, en theorieën worden volop bedacht, daar ontbreekt het niet aan.
Het is betreurenswaardig - hoewel begrijpelijk - dat de parapsychologie zich niet inlaat met de metafysische aspecten van wat niet in direct verband staat met ons bewustzijn. Officieel hebben UFO's niets te maken met parapsychologie, een wetenschap die zich uitdrukkelijk beperkt tot onderzoek van menselijke mogelijkheden.
Het eind zou zoek zijn, en er moet toch al opgeklommen worden tegen muren van weerstand vanuit de gevestigde orde.
Toch is die beperking jammer. Want hoewel veel vreemde gebeurtenissen weliswaar onverklaarbaar maar toch helemaal van stoffelijke aard zijn, is het merendeel niet zo eenduidig. Ik bedoel dit:
Iemand die aan visioenen lijdt kan men medisch en psychologisch onderzoeken. Men kan zoiemands hoofd in plakjes snijden met een MRI scan. Dan blijkt misschien dat diegene lijdt aan epilepsie, of aan een andere afwijking die verantwoordelijk is voor de visioenen. In dat geval wordt het ossier gesloten en de patient voorzien van medicatie of wat hem kan genezen. Wat meestal niet wordt overwogen is de andere kant: de afwijking is niet schuld aan de visioenen, maar de afwijking fasciliteert ze; door het afwijkend functioneren van de hersenen is een gevoeligheid is ontstaan voor wat normaal buiten ons bereik ligt.
Het kan ook zijn dat alles normaal is, maar diegene toch hardnekkig dingen blijft zien. Waarschijnlijk is er dan sprake van aangeboren paranormale begaafdheid. In beide gevallen - ziekteverschijnsel of paranormale gave - is het haast onmogelijk vast te stellen of dat visioen een onafhankelijke, zij het onstoffelijke werkelijkheid betreft, of dat het voortkomt uit de fantasie. Het visioen wordt immers maar door één mens gezien en is daarmee oncontroleerbaar.
Maar wat nu als die visioenen door 3, 5 of 10 mensen worden gedeeld? Wat als die visioenen door grote groepen worden waargenomen? Wat als die visioenen zich bij verschillende mensen op verschillende momenten maar altijd op dezelfde plek afspelen, of altijd op dezelfde manier, maar wereldwijd van elkaar?
Wat nu als bepaalde verschijnselen die met geen mogelijkheid bij elkaar lijken te horen, zoals bijvoorbeeld Bijna Dood Ervaringen en ontvoeringen door 'buitenaardsen' , toch bepaalde kenmerken gemeen hebben? Wat nu als ongerelateerde verschijnselen als UFOs en onbestaanbare wezens verbanden met elkaar schijnen te hebben?
Of UFO's en natuurgeesten? Of als poltergeistverschijnselen soms toch een relatie blijken te hebben met geesten, terwijl het een uitgemaakte zaak leek dat de krachten in de psyche van een puber ontspruiten? Wat nu als een helderziend jongetje als kind Jezus ziet, die later een alien blijkt te wezen? Of stoffelijk lijkende wezens opeens verschijnen of in het niets oplossen? Stenen uit de hemel vallen, warm bij aanraking, maar door niemand gegooid?
Wat als de fysieke werkelijkheid helemaal niet zo fysiek en betrouwbaar is als hij lijkt, maar onze werkelijkheid in werkelijkheid bestaat uit meerdere dimensies die vlak aan elkaar raken? Zodat paranormale verschijnselen in principe iedereen kunnen overkomen en ook de onveranderlijkheid van ons materiële bestaan ter discussie stellen?
Wes Nisker schrijft in zijn mooie boekje 'The Essential Crazy Wisdom':
"We weten het niet. We weten niet wie we zijn, waar we zijn, waar dit leven en dit universum over gaan. We zijn misschien in staat om de wereld te beschrijven zoals we hem zien, dingen namen te geven en voorzichtig te begrijpen hoe bepaalde processen werken, maar we hebben geen idee waarom de dingen zijn zoals ze zijn. Of waarom ze zijn".

Charles Fort schreef in een van zijn boeken "I think we're property" . Daar kon hij wel eens gelijk in hebben.
De vraag wie wij zijn, hoe onze wereld er werkelijk uitziet en naar wiens pijpen wij dansen is waarschijnlijk voor anderen, ergens, geen vraag meer. Maar wij modderen er nog wel even meer door.