Onlangs was er een griezelig geval van synchroon gedrag: 685 Japanse kinderen die in 1997 tegelijkertijd een epileptische aanval kregen. Was er een UFO in de lucht die vervaarlijke straling uitzond?
Niets daarvan. De kinderen keken naar Pokemon.
Onschuldig genoeg, zou je zeggen.
Maar blijkbaar niet.
Er was namelijk sprake van een snelle afwisseling van rode en blauwe kleuren, op een manier die blijkbaar niet zo heilzaam was voor jonge hersens. Neurologen zeggen dat flitsend licht en donker dat effect kan hebben.
De makers van de monsterlijke cartoonfiguren hadden dus hun huiswerk niet gedaan.
En dat terwijl iets dergelijks ook al in 1993 in Engeland gebeurde.
Maar zo'n bericht roept wel weer zorg op. Jongeren die zich in de disco blootstellen aan stroboscopische invasies, computerspelletjes met flitsende moorddadigheden, wat doet het met onze hersens?
Met onze aura?
En met ons gevoelsleven?
donderdag 27 mei 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten