Gisteravond naar een lezing van Divaldo Franco geweest in Amsterdam. Divaldo is een 83 jarig Braziliaans medium dat in eigen land beroemd is. Meer dan 200 boeken heeft hij op zijn naam staan, 'gepsychografeerd', zoals dat in het Spiritisme heet. Wij zouden tegenwoordig zeggen: 'gechanneld' , of zoals het vroeger heette: geschreven met automatisch schrift.
Alle inkomsten van Divaldo's arbeid gaan naar zijn educatief centrum voor kansloze jongeren, 'Mansao do Caminho', waar duizenden kinderen opgroeien en een toekomst krijgen. Het Braziliaanse Kardec Spiritisme is onlosmakelijk verbonden met daden van menslievendheid, vanuit een praktische visie op het Christendom.
Een flink deel van de gezondheidscentra in Brazilië wordt dan ook gedreven door Spiritisten, en mediums, genezers en kunstenaars stellen hun werk in dienst van de zwakkeren in de maatschappij.
Divaldo is een onvermoeibaar brenger van de Spiritistische boodschap. Zijn kaarsrechte houding, pikzwarte haar en expressieve wijze van vertellen geven hem een veel jonger voorkomen dan zijn 83 jaar. Ondanks zijn leeftijd reist Divaldo de wereld door om lezingen te geven over Spiritistische, of liever menselijke en ethische onderwerpen. Dat doet hij met veel humor; Divaldo is een ervaren en geestig spreker.
De zaal was vol, voornamelijk met Brazilianen maar een goede tolk maakte de lezing ook voor het handjevol Nederlanders toegankelijk. De lachsalvo's kwamen in twee etappes: eerst de Brazilianen, daar achteraan een zwakke echo van de Nederlanders die het van de vertaling moesten hebben.
Het thema was 'Persoonlijke overwinning'.
Ter illustratie van zijn betoog vertelde Divaldo een voorval uit zijn eigen ervaring.
In Brazilië spreekt hij soms in de open lucht duizenden mensen toe.
Bij een van die gelegenheden stond er een jongeman van het type klerenkast vlak vooraan, de armen over elkaar en de agressie voelbaar. Divaldo wist dat de man een geweldadige drugsdealer was met veel macht; iemand om bang voor te zijn. Het medium sprak over mensen die alleen moedig zijn als ze zich gesteund weten door vazallen, maar in werkelijkheid lafaards zijn, kinderen die emotioneel nooit volwassen zijn geworden.
De drugsdealer voelde zich aangesproken en kwam na afloop dreigend naar Divaldo: "Had je't over mij?"
Divaldo, nergens bang voor en mediamiek begaafd, vertelde de man wat er met hem persoonlijk aan de hand was: je hebt je vader nooit gekend, je moeder heeft je mishandeld en de deur uitgeschopt, en vrienden heb je nooit gehad. Ik wil je vriend zijn. Je moet ophouden wraak te nemen op de wereld door anderen aan drugs te helpen en hun leven te verwoesten.
De man was sprakeloos. Een week later was hij terug.
"Wat moet ik doen? " vroeg hij. "Uit je leven stappen, alles achterlaten en gewoon gaan werken", zei Divaldo. "Voor een minimum loon, want je kunt niks. Maar je zult wel vrienden hebben."
De man nam de stap, liet al z'n drugspanden en z'n vroegere leven achter zich, werd leerling metselaar in het centrum van Divaldo, werd na verloop van tijd een goede vakman, en is nu lijfwacht voor Divaldo als die op pad gaat in gewelddadige buurten in de steden van Brazilië.
vrijdag 14 mei 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten