dinsdag 18 mei 2010

DIERENMANIEREN

Priester-exorcist Donald Omand, een buitengewoon interessante man die zijn eigenaardige carrière beschrijft in het boek 'Experiences of a Present Day Exorcist' en over wie een boek is geschreven door Marc Alexander: The Man that Exorcised the Bermuda Triangle' heeft veel te melden.
Niet alleen over het exorceren van mensen, maar meer nog over plaatsen met een slechte reputatie, en over dieren.
Ook voor wie, zoals ik, de mogelijkheid van bezetenheid of 'overschaduwing' niet uitsluit, gaat het wat ver om te geloven dat ook dieren in bezit genomen kunnen worden. Terwijl er wel heel veel gevallen zijn van dieren die zich op een bepaald moment menselijk en bewust gedragen, met name vogels, om daarna hun gewone vogelmanieren te hervatten. In die gevallen is de mogelijke bezetenheid dus positief, en daarom makkelijker te aanvaarden.
Maar volgens Omand kan een dier ook opeens in een monster veranderen door inmenging van een rotzak uit de geestenwereld. En dat daar rotzakken zijn mogen we rustig aannemen, want ook rotzakken gaan een keer dood.

Zo beschrijft Omand bijvoorbeeld zijn praktijken ten behoeve van een circus, zo eentje met een grote ronde tent, in circusjargon 'Big Top' genoemd. In vroeger tijden waren zulke reizende attracties natuurlijk in het bezit van wilde dieren. De leeuwentemmer wist er wel raad mee, en wat er in de zo gemanipuleerde beesten omging is anybody's guess, maar veel goeds zal het niet geweest zijn. Toch kwamen ongelukken niet vaak voor, en een goeie leeuwentemmer kon z'n hoofd in de bek van een leeuw steken zonder dat vitale onderdeel van zijn anatomie kwijt te raken.
Tot die keer in Omands tijd, toen het mis ging, en de dompteur voor het laatst gedompteurd had.
Omand werd erbijgeroepen, want de leeuw was door het dolle en men vreesde voor meer slachtoffers.
Gelukkig had de priester meteen in de gaten dat het hier om een geval van bezetenheid ging, en met een indrukwekkende rite en het aanroepen van alle heiligen werd de leeuw weer het lammetje dat hij tot voor kort geweest was.
Wel bezeten, niet bezeten is de vraag natuurlijk. Misschien had de leeuw gewoon zijn dag niet. Het wordt ons allemaal wel eens teveel, toch? Alleen steekt niemand zijn hoofd in onze mond, dus happen hoort niet tot de mogelijkheden.

Maar nu stuit ik op het verhaal van een olifant. En daarmee kwamen Omand en de leeuw weer even bovendrijven.
Het verhaal speelt rond 1944, toen dieren in dierentuinen in Duitsland net als de mensen leden onder voedseltekorten.
Bertha Walt, de verzorgster van een olifant in de Berlin Zoo zag dat het niet goed ging met haar protegé. Dus besloot ze de nacht in zijn stal door te brengen om het dier gezelschap te houden en hem gerust te stellen.
Mooi plan, dat niet voldoende gewaardeerd werd. Want toen een andere oppasser 's morgens de stal binnenkwam was er van Bertha niet veel meer over. Die olifant moet flink honger gehad hebben.
Of was er iets anders aan de hand?
Duitsland zat in die tijd niet zonder rotzakken. Levende én dode.

Geen opmerkingen: