MARKAWASI

Net een interessante DVD bekeken over de stenen van het Markawasi plateau in Peru.
Op 3000 meter hoogte bevindt zich daar een moeilijk te bereiken uitgestrekt plateau dat bezaaid is met rotsformaties. Het bijzondere van die oeroude stenen is dat velen lijken op menselijke gezichten van verschillende rassen en op dieren die wel of niet in dit deel van de aarde thuishoren.
Kortom: Markawasi is een enigma.
In de DVD gaat een groep inheemse en buitenlandse wetenschappers en gidsen voor enkele dagen onderzoek doen naar het hoe en waarom van deze Indiaanse krachtplaats. Onder hen is geoloog Dr. Robert Schoch, bekend van zijn veel oudere datering van de Giza sfinx, een wetenschappelijke gotspe die hem bijna z'n geloofwaardigheid als wetenschapper kostte, ook al had hij ongetwijfeld gelijk. Sindsdien is Schoch wat voorzichtiger in zijn uitspraken, wat dan weer de irritatie opwekt van de alternatieve kant.
Hoe dan ook, in de documentaire wordt de expeditie gevolgd en de steen monumenten van het plateau komen volop in beeld.
'Simulacra', heten natuurlijke vormen die lijken op iets bekends. We komen ze overal op de wereld tegen waar mensen getroffen worden door gelijkenissen in rotsen, boomstronken en landschappelijke vormen. Vaak krijgen zulke formaties een naam, en zijn ze mijlpalen die van verre te zien zijn, al eeuwen lang.
Onze behoefte aan patronen herkennen maakt dat we vormen correleren waarvan de verbanden in werkelijkheid betekenisloos zijn. Hadden we die eigenschap niet, dan zouden we geen gezichten kunnen herkennen en voortdurend de weg kwijtraken.
Terug naar Markawasi.
Dat het een buitengewone plek is, is duidelijk. Oud ook, misschien al duizenden jaren omringd met heiligheid.
Uit de rotsen zijn ooit zetels gehakt van waaruit men de 'beelden' het best kan bekijken, op tijden dat de zon zo staat dat licht en schaduw de rotsfiguren laten spreken. Wat wij zien zagen ze honderden, duizenden jaren geleden ook. In dat opzicht zijn mensen niet anders geworden.
De interpretatie kan wel verschillen. Maar ook nu gaat nuchtere wetenschap over in berichten over visioenen, ervaringen van genezingen, of dromen over een oeroude beschaving die de beelden maakte. Een helderziende uit Amerika ziet hoe Aliens betrokken zijn bij de formatie, door klanken en materieomvormende trillingen.
Waar of niet waar, wie zal het zeggen. Ieder z'n eigen interpretatie.
De Indianen laten zich nergens over uit, die ondergaan zulke plekken om hun voorouderlijke natuurkracht, niet om hun feitelijke geschiedenis.
Robert Schoch heeft het laatste woord: de formaties zijn natuurlijk, hooguit hier en daar een beetje bijgehakt om de gelijkenissen nog beter tot hun recht te laten komen. Dat is moeilijk uit te maken na het verloop van zoveel tijd en zoveel erosie, zegt de geoloog.
Maar doet dat er toe?
Nee, vindt Schoch, en daarmee sluit hij aan bij de Peruaanse bevolking.
De plek is heilig, gewijd, natuurlijk krachtig en ondoorgrondelijk prachtig. En of die gelijkenissen nou door mensen lang geleden zo gemaakt zijn of simpel aan onze hersens ontspruiten, dat is niet zo belangrijk.
Markawasi is een oord van zuivere lucht en prachtige sterrenhemels, en de sleutel tot haar wezen is onze verwondering om het Mysterie.