Misschien herinneren de oudjes onder ons zich nog de communistische tevredenheid toen Yuri Gagarin in zijn ommetje in de Sputnik geen hemel had aangetroffen. Zie je wel, allemaal flauwekul. De techniek had het weer eens bewezen.Maar wat dan te denken van dit uitzonderlijke verhaal uit betrouwbare bron (Martin Caidin in 'Natural or Supernatural' ), een verhaal dat de populaire boeken nooit heeft gehaald.
Maar of het hier wérkelijk om de hemel gaat ?
Je moet wel een groot geloof hebben om dat te denken. Persoonlijk denk ik dat de astronauten in het verhaal entiteiten hebben gezien die hun uiterlijk aan de gewenste 'werkelijkheid' kunnen aanpassen.
Op zich al wonder genoeg.
Maar oordeel zelf.
In juni 1985 hoorden de met stomheid geslagen vluchtleiders in het controlecentrum voor ruimtestation Salyut 7 de stemmen van de astronauten een bericht stamelen van wat hen op die 155ste dag van hun missie overkwam.
"We worden omgeven door een verblindend oranje licht", meldde commander Atkov. Zo letterlijk verblindend was het licht dat de astronauten dachten dat er een explosie was geweest. Maar niets van dat alles .
Toen ze weer uit hun ogen konden kijken en door de patrijspoorten van de Salyut 7 hadden ze het volgende aan Ground Control te melden:
"We zien gezichten. Buiten het schip...zien we zeven gezichten...Ze...het zijn er zeven, enorm, grote menselijke gestalten met vleugels. Ze zien er uit als...wat wij op aarde noemen...engelen."
De zeven 'engelen' hielden de Salyut 7 bij terwijl ze de aarde omcirkelde met een snelheid van bijna 8 km per seconde. En toen, abrupt, waren ze weg.
Toen de wilde ervaring en de schrik wat waren weggeëbt overtuigden de kosmonauten zichzelf en elkaar dat het een groepshallucinatie was geweest.
12 dagen later, op de 167ste dag van de missie, werden de drie mannen aangevuld met twee mannen en een vrouw. En weer was er die verblindende oranje gloed die alles in brand leek te zetten. En weer aanhoorde Ground Control verbijsterd wat er vanaf de Salyut 7 werd gemeld: "We zagen zeven engelen....glimlachend. Ze glimlachten alsof ze een glorieus geheim met ons delen.
Iedere engel was reusachtig, net als de eerste keer. Ze bleven een paar minuten bij ons, en toen...waren ze weg.
We zien ze nu niet meer. "
Natuurlijk werden deze conversaties strikt geheimgehouden. Iedere verdere evaluatie van het voorval werd verboden en vragen werden niet beantwoord. Het geval werd bekend toen een top ingenieur van het Russische ruimteprogramma zich in Amerika vestigde en contact zocht met een journalist, wiens onderzoek op een muur van zwijgen stukliep
Wat die astronauten met hun ervaring hebben gedaan en hoe ze die hebben ingepast in hun aardse leven, is iets wat we wel zouden willen weten. Helaas....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten