uit: Two Worlds , aug. 2009Op een dag viel de ezel van een boer in een put. Het dier balkte hartverscheurend, terwijl de boer zich op het hoofd krabde wat hij moest beginnen.
Toen bedacht hij dat het dier oud was, en dat de put eigenlijk al lang dichtgegooid had moeten worden. Het was dus goedbeschouwd niet de moeite om het dier te redden.
Daarop riep de boer zijn buren om te helpen de put dicht te gooien.
Iedereen greep een schep, en begon zand in de put te werpen.
Toen bedacht hij dat het dier oud was, en dat de put eigenlijk al lang dichtgegooid had moeten worden. Het was dus goedbeschouwd niet de moeite om het dier te redden.
Daarop riep de boer zijn buren om te helpen de put dicht te gooien.
Iedereen greep een schep, en begon zand in de put te werpen.
De ezel had in de gaten wat er gebeurde en balkte nog wanhopiger.
Toen was hij, tot ieders verbazing, stil.
De boer keek over de rand van de put, en was verbaasd over wat hij zag.
Met elke schep zand die de rug van de ezel trof, deed het dier iets wonderbaarlijks: hij schudde het zand af, en deed een stap omhoog.
Terwijl de buren van de boer meer en meer zand schepten, klom de ezel stap voor stap verder naar boven in de put.
Met elke schep zand die de rug van de ezel trof, deed het dier iets wonderbaarlijks: hij schudde het zand af, en deed een stap omhoog.
Terwijl de buren van de boer meer en meer zand schepten, klom de ezel stap voor stap verder naar boven in de put.
Na verloop van tijd had de ezel de rand bereikt. Hij stapte eroverheen en liep opgewekt weg.
Moraal van het verhaal...
Moraal van het verhaal...
Het leven zal een hoop troep op je gooien. De truc is om het af te schudden en een stap omhoog te doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten