zaterdag 13 juli 2013

EVOLUTIE....


In de krant The Guardian heeft pas een stuk gestaan over mogelijke veranderingen in ons lichaam en onze geest, in het kader van de evolutie.

"Wat gaat er van ons worden", zegt de krant, "als we ons ontwikkelen onder de selectieve druk van ons moderne leven en technologie? Als we ons aanpassen aan de meer bizarre aspecten van deze tijd, dat zouden er surrealistische veranderingen in ons mensen kunnen plaatsvinden." 

Evolutie is een extreem langzaam en complex proces.
Er is het een en ander over geschreven, door futuristen, romanschrijvers en genetici, maar aangezien het proces zo onberekenbaar is, krijgt niemand gelijk in zijn eigen tijd van leven.

Er zijn mensen die ons waarschuwen, en daar kan ik inkomen. Ons IQ kart aantoonbaar achteruit, ons onderwijs is bezig tactiele vaardigheden alleen nog te ontwikkelen op de buttons van elektronica.
Voor sommigen is dat juist een bonus. Er zijn mensen die zich erop voor laten staan hun menselijkheid te willen dumpen en pleiten voor een soort Borg-mens van de toekomst: een samengaan tussen machine en natuur. Die mensen laten zich nu al volstoppen met chips. Mij lijkt dat een volslagen getikte en gevaarlijke ontwikkeling, maar dan: ik pretendeer niet met de tijd mee te (willen) gaan. 
Niet lang geleden las ik over een chirurg die overwoog om mensen vleugels aan te meten. Ze moesten dan wel hun armen opgeven. Of zich iemand heeft gemeld weet ik niet, dat merken we pas als de buurman laag komt overvliegen.
 
Maar nu het artikel, dat probeert antwoord te geven op de vraag hoe mensen in de loop van miljoenen jaren mogelijk gaan veranderen als de huidige trends relatief constant zouden blijven.
Mij lijkt die vraag behoorlijk paradoxaal, maar vooruit. 

Het lijkt de journalist een bonus als we op den duur allemaal de kleur van onze huid naar believen kunnen regelen.
Inktvissen en kameleons hebben dat instant-vermogen, maar wij zitten vast aan de kleur die we hebben vanaf onze geboorte. Het zou mooi zijn als we konden opgaan in de menigte, of juist konden opvallen als dat nodig is. Niemand zou meer smeer of zonnebank hoeven te gebruiken om bruin te worden, en rassendiscriminatie zou voorgoed tot het verleden behoren.
(misschien zijn er betere en snellere manieren om rassendiscriminatie van het menu te schrappen? Ons verstand ontwikkelen? Het is maar een idee! ) 

Een andere mogelijke verbetering is meer selectief horen en verwerken. Dat doen we al, maar het kan beter.
In plaats van ons bewust af te sluiten voor wat niet belangrijk is, zou dat misschien op den duur vanzelf kunnen gaan, wat relaxter is en kan resulteren in gezonder en langer leven.
(Ik krijg de indruk dat de journalist geen erg heldere denker is, want alles wijst erop dat we juist steeds meer prikkels kunnen verwerken en niet meer zonder voortdurende auditieve en visuele prikkels kunnen, en dat de evolutie dus in die richting zou moeten gaan.) 

Het ontwikkelen van tentakels ziet de journalist ook als een mogelijke bonus voor het bedienen van touch-screens.
Alsof touch-screens er over een miljoen jaar nog zijn. En dan zitten we met flexibele vingers van een meter lang te hannesen op het Holo-deck van ons vakantieruimteschip. Tel uit je winst.

Van tentakels en tentakelsex gaat hij over op  een meer flexibel skelet.
Tja.
Die mensen zijn er nu ook al. Zolang ze zich als circusslangenmens in een koffer kunnen wurmen hebben ze een boterham, maar als ze ouder worden hebben ze alleen maar ellende.
De schrijver ziet een flexibel skelet als een voordeel voor de bevalling. Hij is duidelijk geen vrouw. Maar wacht, het kind is ook van rubber, dus die slithert er gewoon uit zonder een centje pijn.
( Of zou een stevig skelet toch een functie kunnen hebben? Het is maar een idee...) 

Vervolgens oppert de journalist nog het ontwikkelen van vleugels.
Hoe we die zouden moeten ontwikkelen weet hij ook niet.
Voorlopig denk ik dat die chirurg de enige optie levert.
Misschien kan die ons ook van kieuwen voorzien, dan zijn we helemaal van alle markten thuis.