DE SLAPELOZE HEILIGE

Aristos Psaras, vert. van internet

Zeven jaar geleden bezocht ik Dharamsala, de verblijfplaats van de Dalai Lama. De stad ligt tegen een berghelling , meer dan 2000 meter hoog in de Himalaya. Veel bezoekers worden er naar toe getrokken. Een reisbureau had ons verteld dat we beslist naar de '24 uur lama' moesten gaan; een Buddhistische monnik die al jaren niet meer sliep. Dat opmerkelijke feit had hij bereikt door een vorm van meditatie, die een vervanging was voor de slaap die gewone stervelingen behoeven.
Hij moet wel een wijs mens zijn, dacht ik, toen ik begon aan een vijf uur lange wandeltocht naar het afgelegen klooster waar de monnik verbleef. Ik vermoedde dat de man allicht een hoop tijd had, aangezien hij nooit hoefde te slapen. Dus misschien zat het er in dat ik tot hem toegelaten zou worden voor een gesprek.
Zes uur later werd ik binnengeloodst in de spartaanse cel van de man die al jaren niet gedroomd had. Ik werd getroffen door de Buddha-achtige rust die hij uitstraalde. In de aanwezigheid van deze buitengewone monnik voelde ik me klein en onbeduidend.
De vriendelijke Engels-sprekende monnik die me naar hem toegeleid had, fluisterde " kniel voor hem. Misschien wil hij je zijn zegen geven."
Ik besloot echter een gooi te doen naar wijsheid en een vraag te stellen die me meer waard was dan een zegen.

Toen de tolk mijn verlangen had vertaald, vroeg de monnik: "welke vraag zou je willen stellen?"
"Hoe moet ik verder op het spirituele pad?" vroeg ik .
Meer gefluister in een exotische taal. Mijn tolkende vriend vertaalde: "De lama zegt: 'vertrek niet op zaterdag! "

De 24 uur - wakker lama knikte stralend in mijn richting.
Ik was verbijsterd. Een tocht van 5 uur, een rugzak vol met offergaven - en nu weer een wandeling van 5 uur terug langs het verraderlijke spoor door de Himalaya. Misschien verwachtte ik teveel, dacht ik. Wat wou ik eigenlijk van hem? Instant verlichting? Een beetje wijsheid was niet gek geweest, maar "Vertrek niet op zaterdag??"

Was dit de een of andere Zen Buddhistische paradox , waarin een juweel van wijsheid besloten lag? Belachelijk! De man was een Tibetaanse Buddhist!
Op zondagmorgen, wachtend bij de plaats waar de bus moest komen die ons langs een gevaarvolle, tien uur durende route door de bergen zou vervoeren, kwam m'n reisgenoot aanrennen, roepend: "Da's balen! Een vertraging van drie uur! Ik sprak net een politieman daarginds...hij zegt dat er gisteren een bus is gecrasht, met 14 doden als gevolg.

De weg is geblokkeerd door reddingswerkers. Maar goed dat we gisteren niet zijn vertrokken, zoals we van plan waren!"
Ik was geschokt. In gedachten was ik terug bij de glimlachende Boeddha. Verwondering en vreugde overvielen me. Hij had me een perfect antwoord op m'n vraag gegeven. Als ik zaterdag was vertrokken, zou er geen sprake meer zijn geweest van spirituele vooruitgang.

Het zo onbeduidende antwoord op mijn hoopvolle vraag bleek verbijsterend in z'n implicaties.