DE ZIENER VAN BRAHAN

Boeken vol zijn er geschreven over Nostradamus, die met zijn voor veel interpretaties vatbare kwatrijnen de gemoederen vooral rond het millennium heeft beziggehouden.
Voorspellingen op lange termijn zijn nooit zo erg betrouwbaar.
Zelfs voorspellingen binnen een generatie lijden aan onnauwkeurigheid, zelfs bij mensen als Edgar Cayce, die toch niet verlegen zat om echte gaven.
Misschien omdat 'tijd' zo'n betrekkelijke grootheid is in deze wondere wereld, is dat precies het moeilijkste om precies in te zijn. En namen, van dingen en van mensen. Die kom je in langere termijn voorspellingen eigenlijk nooit tegen. Iemand uit de 16de eeuw kon een vliegtuig geen vliegtuig noemen.
Goedbeschouwd een onhandige beperking, die maakt dat voorspellingen en ook regelrechte beschrijvingen van wat men zag vaak te wensen overlaten aan duidelijkheid.

De Highlands van Schotland, dat weten we allemaal, is rijk aan 'het zesde zintuig' .
Het wijdse ruige land heeft veel helderzienden voortgebracht, en opmerkelijk veel mediums komen er vandaan.
Een van die begaafden was Coinneach Odhar (in't Engels Kenneth Mackenzie), die de geschiedenis is ingegaan als de Brahan Seer, de Ziener van Brahan.
Hij werd geboren rond 1660 in de buurt van Uig, op het Schotse eiland Lewis.
Van zijn kinderjaren is niets bekend, maar in 1675 werkte hij als boerenknecht voor de Seaforth lords, op het landgoed van Brahan.
Daar heeft hij zijn naam aan te danken.
Volgens de overlevering viel Kenneth in slaap op een elfenheuvel, en bij het ontwaken vond hij een steen op zijn borst, met een gat erin.
Sinds die dag was hij helderziend, en wanneer hij door de steen keek zag hij de toekomst. Het is waarschijnlijk dat hij de steen alleen gebruikte om zijn gave een 'redelijk' aanzien te geven.
De meeste van zijn voorspellingen betroffen Schotland zelf, kanalen en wegen die hij in de toekomst zag, bruggen die er gebouwd zouden worden, en calamiteiten en veldslagen die ermee te maken hadden.
In het licht van wat we nu weten kunnen zulke vage voorspellingen makkelijk in de goede richting worden uitgelegd, maar wat de Brahan Seer werkelijk zag, en of dat sloeg op wat er later gebeurde is onmogelijk vast te stellen.

Dat voorspellen slecht kan aflopen ondervond de Brahan Seer toen hij bij Isabella, de vrouw van de Graaf van Seaforth, werd geroepen.
Isabella, die bekend stond als de lelijkste vrouw van Schotland, wilde van Mackenzie weten waarom haar man nog niet was thuisgekomen uit Parijs.
De ziener zag de bui al hangen, en verzekerde Isabella dat haar man het goed maakte. Maar Isabella wilde de waarheid, op straffe des doods.
Mackenzie bevestigde toen dat de graaf zich in het bed van een ander bevond, en hij voorspelde niets dan narigheid voor het machtige geslacht van Seaforth, dat met de laatste graaf ten onder zou gaan en het kasteel van Brahan zou verliezen.

Isabella, die behalve uiterlijk ook qua karakter blijkbaar te wensen over liet, gaf haar vazallen krijsend van woede opdracht de ziener te grijpen en in een vat met kokende pek te gooien. Geen halve maatregel.
Alles wat Mackenzie bij die fatale gelegenheid had voorspeld kwam uit.

Een stenen monument bij Channory Point, Rosemarkie, herinnert aan de plek waar de Brahan Seer werd vermoord.
De plaquette vertelt het treurige verhaal van zijn laatste voorspelling..