Wie een beetje volgt wat er in het wereldje van de esoterie gebeurt stuit onherroepelijk op die omineuze datum: 21 december 2012.
Volgens welingelichte kringen zal er dan iets gebeuren. Wát weet niemand, maar speculaties te over.
Dikke boeken worden er geschreven waarin het ons allemaal uit de doeken wordt gedaan, van grote kosmische rampen tot een 'overgang' naar een spirituele dimensie waarover veel te zeggen maar weinig te bewijzen valt.
Hoe we op dit alles kwamen weten we ook: de Maya's. Hun kalender houdt op.
Ergens moet hij natuurlijk ophouden. Misschien was er geen grotere steen, of zijn we die in de loop der eeuwen kwijtgeraakt. In ieder geval is het een tamelijk wankel gegeven, en een smalle basis om het lot van de wereld aan af te meten.
De Maya's hebben een kalendersteen gehouwen, maar geen gedetailleerde voorspelling gedaan. Dat is een niet onbelangrijk onderscheid in dit verband. Wanhopige pogingen om de duistere kwatrijnen van Nostradamus op één lijn te brengen met de Maya 'voorspelling' hebben tot nu toe gefaald. Wie wat zoekt kan het altijd wel vinden.
Ook enkele andere tradities zijn nagekeken, en ook daar heeft men bevestiging gevonden voor het een of het ander. Het klopt allemaal precies, blijkbaar.
Maar de afstammelingen van de Maya's zelf, uittentreure ondervraagd over hun 'voospelling', krijgen - blijkt uit een interview - compleet een staart van ons gezever en liggen er zelf niet van wakker.
Dus waarom willen we toch zo graag een datum? Wat is toch de kick ?
Niet dat we niet met z'n allen afstevenen op rampzalige gebeurtenissen, als we op de ingeslagen heilloze weg voortgaan. Er is geen profetisch talent nodig om dat in de gaten te hebben.
Wat de spirituele kant betreft: het ligt waarschijnlijk aan mij, maar hoe moeten we ons een collectieve spirituele omwenteling voorstellen?
Aliens die ons ongebruikte DNA in één klap activeren? De komst van de Maitreya, zoals SHARE International ons wil doen geloven? Of wat?
Niet dat ik niet zou willen, ik ben met alle goedbedoelende mensen vóór een positieve omwenteling, maar niet met uitschakeling van ons gezond verstand of kritisch vermogen.
Grappig in dit verband is dat we vóór het illustere jaar 2000 allemaal vol waren van Milleniumvoorspellingen.
Ik heb er tijdschriften uit de 90er jaren op nagekeken, en nee, niets van 2012, maar alles over rampen en onheil verbonden met de mijlpaal van 2000. Voor zover ik me herinner was die Mayakalender toen ook al bekend, maar maakte niemand zich daar blijkbaar zorgen over.
Maar ook het jaar 2000 hebben we gehaald met z'n allen, en we leven nog.
Behalve vanwege de Maya's is er nog een andere reden waarom we 2012 hebben verkoren als het zoveelste eind van onze beschaving: de conjunctie (in één lijn staan) van de zon met het centrum van de Melkweg.
Maar dat is niet iets wat op één dag gebeurt; dat is een proces van jaren.
Bovendien: conjuncties van planeten en Aarde, Zon en Maan zijn sinds mensenheugenis reden geweest voor voorspellingen, meestal van rampzalige aard. Net als de overgang van de ene naar de andere eeuw, of zonsverduisteringen en andere 'vreemde' hemelverschijnselen.
Ook daar zijn boeken over volgeschreven.
Wij mensen hebben iets met Apocalypsen en Armageddons, en sommigen van ons verlaten haven en goed om een geschifte sekteleider te volgen naar de top van een berg, in afwachting van de tweede zondvloed.
Maar nog steeds draaien we onze rondjes om de zon.
Nog een andere reden voor pessimisme is dat we volgens de zonnecyclus uitgerekend in 2012 te maken krijgen met grote activiteit van zonnevlekken en protuberansen (zonnevlammen die ver het zonnestelsel ingaan).
Die zijn behoorlijk gevaarlijk, dat is waar. Ze kunnen onze satelieten beschadigen, en je moet er niet aan denken dat zo'n ding op een van onze steden terecht komt. Ook kunnen ze onze electronica danig in de war brengen. En aangezien we al totaal gedesorienteerd zijn als onze computer crasht, is het voorstelbaar wat een puinhoop dat gaat worden.
Maar zonneactiviteit is onvoorspelbaar en verrassend, en we kunnen niet zeker weten of zoiets nou net rond december 2012 gaat gebeuren, en ook niet of de gevolgen dan ernstig zullen zijn.
Onze wereld wordt bedreigd. Door meteorieten waarmee we in botsing kunnen - en ooit zullen - komen, door uitbarstende supervulkanen die de aarde voor vele jaren onbewoonbaar kunnen maken, door smeltende ijscontinenten en door de verschuiving van de polen ( iets wat periodiek gebeurt), maar het meest nog door onze eigen hebzucht en gebrek aan verstand.
Wat betreft 2012: Als je't mij vraagt is het grootste gevaar iets waar we niemand over horen: dat we met z'n allen ons gaan concentreren op 21 december 2012, en onze angsten en zwartkijkerij precies datgene zullen veroorzaken wat we vrezen: een ramp.
Niet omdat de Maya's dat hebben voorzien, maar omdat gedachten nou eenmaal tot collectieve destructie kunnen leiden.
Dat is een ding wat zeker is.
Daarom is het maar goed dat de meest dichtbevolkte gebieden op deze prachtige planeet de Mayakalender lekker aan zich voorbij laten gaan.
Sterker nog: ze hebben waarschijnlijk nog nooit van Maya's gehoord.
maandag 12 april 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten