zondag 22 mei 2011

MEDIUMS en MEDIUMS

Vandaag kreeg ik een verslag van een vriendin uit Duitsland, die voor het eerst van haar leven naar een medium was geweest. In Duitsland zijn die dingen niet zo dik gezaaid als bij ons, en ze had er dan ook een eind voor moeten reizen.
Het medium, Paul Meek, schrijver van drie boeken, had het goed aangepakt. Hij vulde een paar uur met gezelligheid en het beantwoorden van vragen die iedereen ook van internet kan halen, gaf daarna twee uur pauze, en tenslotte nog eens een 'demonstratie' van 1½ uur, waarbij hij 10 mensen van een 'boodschap' voorzag, in de trant van 'Er staat een oudere meneer achter u, en u moet de groeten hebben' .

Zo bont maken we het bij Harmonia maar zelden mee.
Mijn vriendin dacht terecht dat de twee hits die hij in de hele avond presteerde mogelijk van handlangers waren gekomen. 
Deze Paul Meek vroeg €30, en aangezien de zaal zo'n 300 mensen bevatte was zijn winst niet onaanzienlijk. Mediumschap loont.
Mediumschap? 

Nog afgezien van het droeve effect van zulke 'mediums' op de geloofwaardigheid van écht begaafden, en het feit dat ze koren op de molen van sceptici zijn, kun je je afvragen wat mediumschap nou eigenlijk is.

Tegenwoordig zijn er erg veel mensen die hopen eenmaal voor een zaal te staan. Ze volgen cursussen en verkennen hun talenten. En als ze die niet hebben krijgen ze van anderen te horen dat ze die kunnen ontwikkelen, en dat 'iedereen een latent medium is'. New Age clubs zijn er goed in om valse verwachtingen te wekken.
Wat die optimisten bedoelen is dat ieder mens paranormale gevoeligheden heeft, want die horen gewoon bij ons biologisch gestel. En met een beetje aandacht en wat oefeningen kunnen we die wat naar de oppervlakte halen.
Maar daarmee zijn we nog geen medium, en geen paragnost, en zullen de meesten van ons dat ook nooit worden.
Mediumschap is nou eenmaal geen trucje dat je aan kunt leren, zomin als je concertpianist kunt worden zonder aangeboren muzikaal en instrumentaal talent. 

Onlangs las ik het boek van Eric Hatton, 'Taking Up the Challenge'. Eric Hatton is de voormalig president van de SNU (Spiritist's National Union) in Engeland, en dit jaar zag zijn autobiografie het licht. Als iemand weet wat een medium is dan is het Eric Hatton, want in zijn lange leven zag hij ze in alle kleuren en maten voorbijkomen.
Hij schrijft er dit over:
"Het spijt me te moeten constateren dat sommigen van onze leraren (op Stansted Hall, opleidingscentrum voor mediums) volhouden dat mediumschap geen specifieke gave is maar door bijna iedereen geleerd kan worden. Die gedachte onderschrijf ik niet, want mijn lange ervaring laat zien dat mediumschap - in tegenstelling tot 'psychisme' een privilége is, een gave die zorgvuldig gekoesterd en ontwikkeld moet worden door hen die hem hebben ontvangen."  

Juist ja. En wie hem hebben ontvangen merken dat doorgaans al op heel jonge leeftijd, en niet pas als ze lid worden van een vereniging als Harmonia, of een fancy New Age cursus gaan volgen. 

Ik denk dat we in deze tijd ernstig neigen naar nivellering. Ongeveer zoals tegenwoordig iedereen, ook al heb je hem van je leven nooit gezien, je 'vriend' wordt genoemd. Hoewel ieder mens bepaalde talenten heeft, zijn talenten, op welk gebied dan ook, geen algemeen goed. Als dat zo was waren we allemaal gelijk, en dat zijn we niet.
Voor helderziendheid en mediumschap geldt hetzelfde als voor muzikaliteit, beeldend talent of schrijverschap: enkelen hebben een aangeboren gave, maar de meesten niet. Misschien moeten we niet altijd willen wat een ander zegt dat we kunnen, maar kunnen we ons beter richten op datgene wat onze eigen gave is, en ontwikkelen wat ons van nature is gegeven.
Frauduleuze, slechte en middelmatige mediums zijn er al meer dan genoeg.

Geen opmerkingen: