Bron: Internet, anoniem (overgenomen en vertaald uit Two Worlds)Ik droomde dat ik een interview had met God.
"Dus jij wilde Mij interviewen? " vroeg God.
"Als U tijd hebt,"zei ik.
God glimlachte en zei: "Mijn tijd is eeuwigheid. Welke vragen had je in gedachten?"
"Wat verbaast U het meest wat betreft de mensheid?"vroeg ik.
God antwoordde:
"Dat mensen genoeg krijgen van hun kindertijd. Ze haasten zich om op te groeien en dan willen ze weer kinderen zijn.
Dat ze hun gezondheid riskeren door veel geld te willen verdienen, en dan hun geld kwijt raken om hun gezondheid te herstellen.
Dat ze door bezorgd te zijn over de toekomst vergeten te leven in het heden, zodat ze het moment voorbij laten gaan.
Dat ze leven alsof ze nooit dood zullen gaan en doodgaan alsof ze nooit geleefd hebben."
God nam mijn hand in de Zijne en we waren even stil. Toen vroeg ik: "Als ouder, wat zijn de levenslessen die U Uw kinderen wilt meegeven?"
God antwoordde met een zachte glimlach, en zei: "leren dat het onmogelijk is om iedereen van je te laten houden, maar anderen toestaan om van je te houden."
Te leren dat het niet goed is jezelf te vergelijken met anderen.
Te leren dat een mens die alles heeft niet iemand is die het meeste heeft, maar die het meeste nodig heeft.
Te leren dat er maar een paar seconden voor nodig zijn om diepe wonden te maken in de mensen van wie we houden, en dat er jaren nodig zijn om ze te helen.
Te leren vergeven door vergeving te practiseren.
Te leren dat er mensen zijn die van je houden, maar soms niet in staat zijn om hun gevoelens te uiten.
Te leren dat twee mensen naar hetzelfde kunnen kijken en het verschillend zien.
Te leren dat het niet altijd genoeg is om door anderen vergeven te worden, maar dat je jezelf moet kunnen vergeven.
En te leren dat Ik er altijd ben...."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten