BESPARING

In 'The Theosophist' van 1880 staat een prachtig idee voor mogelijke bezuiniging op het politieapparaat.
Men moet in deze moeilijke tijden aangrijpen wat men kan, en ik krijg weer de gelegenheid om een juweeltje uit het verleden aan de vergetelheid te ontrukken.

In India onder Brits bewind waren blanken in de regel omgeven door veel ruimte, veel westerse kostbaarheden en vooral: veel bedienden. In die omstandigheden wilde het nog wel eens voorkomen dat er iets gestolen werd. Mensen stelen voor minder tegenwoordig. Die bedienden waren vaak arm van geboorte en hun talrijke familileden waren in hun bestaan van hen afhankelijk. Dan mocht de verleiding nog wel eens te machtig worden.
Behalve de politie nam men dan soms een 'mantra-zegger' in de arm, een soort plaatselijke shaman die zijn eigen methoden had om de dief op te sporen.
Maar er was ook een andere manier. De van een armband beroofde militair vertelt hoe hij die toepaste.
Hij riep al zijn personeel bij elkaar en deed hen plaatsnemen op de grond van een van zijn ruime verblijven. Hij sprak hen toe en zei dat hij een proef ging nemen om de dief van zijn bezitting te ontmaskeren.
Toen gaf hij hen ieder een lepel ongekookte rijst, en verzocht hen daarop te kauwen.
Rauwe rijst is hard en stug, en voor men er een papje van heeft gebeten gaat er wel even tijd overheen.

Maar daar ging het in dit geval niet om. Bij het kauwen komt speeksel vrij, dat is een natuurlijke reactie.
De redenatie achter deze proef was dat iemand met een schuldgevoel waarschijnlijk een droge mond zou hebben en daardoor meer moeite zou hebben de rijst te kauwen.
Toen dan ook de militair de aanwezigen aanspoorde de rijst uit te spugen, was er een man die een droge hap produceerde.

Ook bij een herhaalde proef kwam hij als 'schuldig' uit de bus.
Gelukkig kreeg hij de gelegenheid het ontvreemde voorwerp terug te leggen en kon zo ook nog op de politie bespaard worden.
Een prachtige methode die navolging verdient. Eén probleempje rijst: het is de vraag of dieven tegenwoordig nog last hebben van schuldgevoel.