zaterdag 26 maart 2011

CHICO XAVIER

Het Spiritisme in Brazilië is een wonder. Voortgekomen uit het Spiritualisme zoals dat in 1848 begon in Amerika en al snel Europa veroverde, is het vanaf de 50er jaren van de 19de eeuw zijn eigen weg gegaan. Vanuit Frankrijk belandde de leer van Allan Kardec (1804-1869), de man die het spiritualisme in kaart bracht en dat Spiritisme noemde, in Brazilië. Daar was het geestelijk klimaat zo gunstig dat de beweging miljoenen aanhangers kreeg.
Het geloof in geesten is de Braziliaan aangeboren, terwijl in onze cultuur het Spiritualisme zich een weg heeft moeten banen tegen nuchter ongeloof, kerkelijke weerstand en wetenschappelijke aversie in.
In dat warme klimaat kon het Spiritisme gedijen, en zich op een heel eigen manier ontwikkelen.
De leer van Allan Kardec heeft twee ideologische pijlers: Christendom en reïncarnatie, en in Brazilië werd daar nog een derde aan toegevoegd: liefdadigheid. In een land als Brazilië waar sociaal gezien nogal wat te verbeteren valt, een doel waarbij men niet gauw zonder werk zal zitten.
Door deze omstandigheid kon het gebeuren dat mediumschap in dienst kwam te staan van geneeskunst en het doorgeven van literatuur en schilderkunst in het belang van vele humanitaire projecten. Honderden gezondheidscentra worden gedreven door Spiritisten, en in die centra werken mediums en medici eendrachtig samen. Daarnaast zijn er grote projecten waar kinderen uit sloppenwijken een opvoeding krijgen en een toekomst. Die projecten worden vooral gefinancierd door de opbrengsten van mediamieke activiteiten.
Mediums staan niet zoals bij ons tegen betaling voor een zaal, maar verrichten gratis hun diensten.
De overtuiging dat gaven met een doel gegeven worden - dienst aan de medemens - maakt dat er hard gewerkt wordt voor 'Spirit' , en soms met wonderbaarlijke resultaten.

Een fenomeen onder de fenomenale Braziliaanse mediums was Francesco de Paula Candido Xavier, beter bekend als Chico Xavier, (1910-2002). Als het Spiritisme deed aan heiligverklaringen, dan zou Chico een goeie kans gemaakt hebben.
Zijn leven lang bracht hij het Christendom in praktijk door oprechte bescheidenheid en naastenliefde, waarbij hij zijn talenten onvoorwaardelijk ter beschikking stelde van de gemeenschap. En die talenten waren aanzienlijk.
Via automatisch schrift - in Brazilië 'psychografie' genoemd - schreef Xavier rond de 400 boeken, waarvan er enkelen in andere talen zijn vertaald. Een van de bekendste is 'Nosso Lar' - ons huis - een beschrijving van de wereld aan de andere kant vanuit het gezichtspunt van André Luiz, een arts die zijn belevenissen en filosofie doorgaf aan Xavier in dit en vele andere boeken. Xaviers spirituele gids was 'Emmanuel' , een man die verschillende incarnaties had doorgemaakt.

Nosso Lar is intussen ook verfilmd, en de muziek van de film is op CD te krijgen, prachtig.

Xavier, die zelf weinig opleiding had gehad, schreef in zijn vele boeken over onderwerpen die zijn eigen mogelijkheden te boven gingen. Dat is op zich niet uitzonderlijk; ook in het Spiritualisme kennen we verschillende mensen die de wereld versteld lieten staan door hun automatisch geschreven werk. De eerste en invloedrijkste was waarschijnlijk Andrew Jackson Davis (1826-1910), die geen enkele opleiding had maar boeken schreef over de meest ingewikkelde onderwerpen.
Wat Xavier een typische vertegenwoordiger maakt van het Braziliaanse Spiritisme, is zijn diep gevoelde liefde voor Jezus en het feit dat al het geld van zijn boeken naar liefdadige doeleinden ging. Zelf heeft hij er geen cent aanverdiend, en dat vond hij heel gewoon. Over zijn missie in dit leven liet hij geen twijfel bestaan.
In Brazilië was hij buitengewoon geliefd, en zijn dood in 2002 was een schok voor miljoenen mensen.
Zelf schreef hij dit:
"Als ik voor jou sterf, doe me dan een plezier: vergiet zoveel tranen als je wilt, maar wees niet boos op God dat hij mij weggenomen heeft. Als ik word geprezen, temper dan de overdrijving. Als ik word verguisd, verdedig me dan. Als je iets over me schrijven wilt, zeg dan alleen: "Hij was mijn vriend, hij geloofde in mij en hij wilde dat ik dichter bij God zou komen." Kijk af en toe omhoog. Je zult mij niet zien, maar ik zal zien dat je naar Hem opkijkt. Vriendschap is alleen van betekenis als het de Hemel dichterbij brengt.
Als ik vóór jou dood zal gaan, dan denk ik dat ik me in de Hemel niet ongemakkelijk zal voelen. Want je vriend zijn, dat is al een stukje van de hemel....."

Geen opmerkingen: