Niet zo paranormaal, esoterisch of verheffend, maar desalniettemin aan de orde.
De regering heeft alwéér besloten dat we met z'n allen voor onze naasten moeten zorgen in het kader van de 'zelfredzaamheid' . Wat een wijsheid.
Wie er dan precies onder de zelfredzamen gerekend moet worden is onduidelijk, maar in de ogen van de regering zijn we misschien allemaal wel redzaam, als we maar willen.
Dement, schizofreen, verstandelijk of lichamelijk zwaar gehandicapt, vanwege een client gebonden budget beladen onder lasten van een ondoorgrondelijke papierwinkel waar je voor gestudeerd moet hebben, van loket naar loket gestuurd terwijl je nog in coma ligt, allemaal goede voorbeelden van zelfredzaamheid.
Geen aanstellerij meer, hup met de geit. Je kunt het best, als je maar wilt.
Het komt allemaal omdat we met z'n allen steeds ouder worden en dat is zwaar belastend vanwege de aanslag die ouderen plegen op de staatskas. Schandelijk dat we niet eerder doodgaan, die ouwe mensen houden ook nergens rekening mee. Ze hebben er wel 40 jaar of langer voor betaald, maar daar hebben we het nu even niet over.
Omdat ik zelf tot de ouderen hoor, trek ik me dat natuurlijk aan.
Sterker nog, ik begin me behoorlijk schuldig te voelen, ieder jaar een beetje meer, en ik durf bijna niet meer van het leven te genieten.
Laatst sprak ik een toxicoloog van de universiteit van Nijmegen die vele jaren lang giften had onderzocht die wij dagelijks tot ons nemen.
Toen hij het verontrustende rapport presenteerde was de dienstdoende staatssecretaris niet bereid maatregelen te overwegen.
Zijn redenering: als mensen voor of snel na hun 65ste doodgaan is dat goed voor de pensioenfondsen.
Ozo. Een heldere denker, die man.
Tenslotte moeten we wel geld overhouden voor alle bonussen en voor het leuk speculeren dat die lieden zo graag doen.
En mensen zijn er toch al te veel.
Bovendien moeten al die managers in de gezondheidszorg toch ook een leuke boterham verdienen, en dat kost handen vol geld, dat weet iedereen.
Met 70 jaar mogen we een pil slikken, is een voorstel.
Voor wie geen zin meer heeft.
Het ziet er naar uit dat heel veel mensen binnenkort geen zin meer hebben.
En wie toch wil doorleven omdat hij nog altijd zelfredzaam is, nou, die moet het zelf maar weten, want op menselijke zorg hoeft hij niet te rekenen. Een tijdje wil het nog wel met mantelzorg, maar daar komt ook een eind aan, die lui vallen bij bosjes vanwege overbelasting.
Daarom heb ik een fantastisch iedee: we stellen die pil verplicht. Om tegemoet te komen aan persoonlijke wensen mag je kiezen of het op je 65ste of je 70ste gaat gebeuren. Euthanasie heet dat. Liefdewerk. We houden van onze ouderen.
En op den duur verlagen we de grens, zachtjes, steeds een jaartje minder, tot we uitkomen bij 40.
Want dan begin je rimpels te krijgen en is de lol eraf.
Ik denk dat ik maar een politieke partij ga beginnen. Wilders kan het schudden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten