DE TERUGKEER VAN PHOH

Thiang werd geboren in Thailand in 1924, met verschillende aangeboren markeringen op zijn lichaam. O.a. z'n rechter grote teen was misvormd, alsof er littekenweefsel opzat.
Hij was vier toen hij zijn ouders over een vorig leven begon te vertellen als de broer van zijn vader. Dat leven herinnerde hij zich precies, en hij stond erop 'Mr. Phoh' genoemd te worden, de naam van de broer die 3 maanden voor Thiang's geboorte was gestorven. Vanaf dat moment begon de jongen steeds meer herinneringen aan zijn vorige bestaan op te halen. Het zat hem dwars dat hij ten onrechte was beschuldigd van het stelen van vee, en als gevolg daarvan met messteken om het leven was gebracht.
Phoh had tijdens zijn leven niet alleen een chronisch ontstoken grote teen gehad, maar ook beschermende tatoeëringen op precies dezelfde plaatsen waar Thiang nu 'getekend' was.
Na zijn dood had Phoh zijn lichaam op de grond zien liggen en Phiang vertelde dat Phoh daarna naar zijn broer was gegaan wiens vrouw net zwanger was geworden. Phoh's geest voelde zich onweerstaanbaar tot haar aangetrokken, en ging binnen in de foetus.

Thiang's moeder herinnerde zich dat ze tijdens de zwangerschap had gedroomd van Phoh, die zei als haar kind geboren te willen worden.
Phoh's weduwe Pai liet de jongen voorwerpen zien die wel en niet van Phoh waren geweest, en Thiang herkende moeiteloos zijn eigen spullen. Toen Pai overtuigd was van haar echtgenoots wedergeboorte, werd ze een Boeddhistische non.
Iedereen die Phoh gekend had erkende de overeenkomsten tussen de beide mannen. Thiang nam dienst in het leger en was stabiel en waardevol voor zijn superieuren.
Dit geval is bijzonder omdat er ook lichamelijke kenmerken waren die beide mannen verbonden. Dat verschijnsel is geen uitzondering en Prof. Ian Stevenson heeft er veel onderzoek naar gedaan. Blijkbaar zijn lichaam en geest zo'n eenheid dat beiden naar een volgend bestaan kunnen overgaan.